Gisteren even van mijn fiets gestapt en zomaar een kwartiertje naar een vissende reiger staan kijken, die zich midden in de sloot had opgesteld. En weer eens onder de indruk van de viskunst van deze in ruime mate in de polders voorkomende lange slungel.
Loerende blikken, staan als een standbeeld, gespannen aandacht. En dan ineens, vliegensvlug en razendsnel toeslaan, kop onder water, vis in de bek. De ene keer wat groter dan de ander, maar toch. Even bungelen, even kijken wat hij heeft gevangen, en dan hap, slik, nog een keer slik, en weg. Levend door de keel.
Zeker vijf, zes keer was het raak. De eerste twee keer was ik te laat. Afgeleid door een langs zwemmende zwaan, die het stilte-decor verbrak met zijn rimpelingen, maar blijkbaar wel de vissen opjoeg, waardoor de reiger kon toeslaan. Maar ook de andere keren, eer ik de ontspanknop ingedrukt had, was de kop al het water in.
Als je series daarvan schiet, maakt Google daar bewegende beelden van. Sommigen daarvan lukken. De laatste vier foto's in deze serie zijn daar een mooi voorbeeld van, maar ik weet niet of ze ook hier zichtbaar zijn voor mensen die geen Google hebben. Anders bij deze de link naar het album in Google+, waar ze volgens mij wel te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten