Het was een middag met wisselende luchten, zaterdag. Van gewoon, grijs bewolkt naar dreigend bombastische luchten met een hele dunne lichte streep aan de horizon, maar toen was daar ook ineens weer het zonlicht die een vleugje impressionisme legde op het uitgestrekte vlakke polderlandschap. Heel even brak het wolkendek open, vloeide het licht rijkelijk en sfeervol, toen doemden al weer nieuwe en massieve wolkenpartijen op, die de naderende zonsondergang terugdrongen tot een laatste restje oranje hoop aan de horizon van de nacht.
Het deed al met al een beetje surrealistisch aan. Decorwisselingen met abstracte en verborgen boodschappen en metaforen als zoekplaatjes. Indrukwekkend en beeldend als het leven en de wisseling van de momenteel nogal door elkaar heen lopende seizoenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten