er ritselen
en lispelen
verlichte woorden
aan het firmament
van flauwe vermoedens
als tere blaadjes
breekbaar groen
wachten zij
op vangers
van licht
en bouwers
van dromen
de wind
fluistert
ongezien
ontvankelijke harten
wakker
maar de meeste mensen
hebben haast
en lozen
boze woorden
langs elkaar heen
die niet landen
of beklijven
slechts
een enkele dichter
zoekt
het hoofd
omhoog geheven
naar inspiratie
voor een vergezicht
en een verdwaalde
schilder
jaagt naar lagen
van diepte
onder het oppervlak
van zien
en weten
woorden
als wolken
verdwalen
vergeefs
naar voorbij
beloften
vergeten
zomer verwaaid
wat ooit
had kunnen raken
opgelost
in ijle lucht
verbannen
naar gisteren
ontdaan
van waarde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten