Vanmorgen was het prijs en kreeg ik ze van dichtbij in het vizier. Ten koste van een natte broek, door het hoge, natgeregende gras ... Jammer dat het licht zo werd gesluierd door de donkere wolken, wat onscherpe beelden opleverde, met name ook door de vele bewegingen die het jonge gezinnetje maakte.
Pa had een visje gevangen voor zijn kroost. Helaas, iets te groot voor de kleine bekkies ... Geen probleem. Nadat de kinderen, ik kon er nu drie waarnemen, weer op de rug hadden plaatsgenomen, nam moeder de maaltijd aan en schrokte de vis in een keer naar binnen. Even schudden met de kop en weg was-ie ...
En daar gingen ze weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten