het is
niet veel
niet uitgebreid
diepgravend
of omslachtig
het vertegenwoordigt
geen waarde
in geld
of houdbaarheid
sterker nog
het is zelfs
vluchtiger
dan lucht
maar
wat
ik heb
kan ik niet
vast
houden
of bewaren
daarom
wil ik het
gerust
met je delen
een aarzelende
gimlach
een onbeholpen
gebaar
wat stamelende
woorden
een gedeeld
onzeker zwijgen
niet weg te slikken
tranen
niet omdat ik
zo positief ben
of opbeurend
maar wel
omdat ik weet
wat je voelt
en invoel
wat jij weet
dat komen zal
want wat jou
raakt
heeft mij
gevormd
kom
laat me je
aarzelend wijzen
op de wolken
van voorbij
ik loop wel
even
met je mee
op weg
naar verder
speel je
een lied
van niet te
wegen
verdriet
er zijn
toch ook
geen woorden
die kunnen
troosten
en er is geen
simpele oplossing
voor pijn
het gaat altijd
dwars
door je lichaam
en ziel
tot het bot
maar
ik zal
luisteren
bij je blijven
als je wilt
je hand
strelen
fluisteren
in de wind
wachtend
op een zaadje
hoop
naast je
zitten
in de nacht
wachtend
op het prille licht
van een verdwaalde ster
je ogen
moe zien
worden
overvallen
door gebrek
aan slaap
mijn schouder
aan je lenen
je strelen
en waken
zuchten
en vechten
voor je laatste
restje moed
en leven
ik zal
het beste
voor je wensen
bidden
zonder woorden
hopen
op een wonder
geloven
in het gloren
van de morgen
ik zal je
los laten
door je
stevig vast
te houden
met je vliegen
naar de liefde
verhalen
vertellen
van vroeger
met je dromen
van dingen
die je nog
wilt doen
ik zal
gunnen
zwijgen
slikken
hunkeren
en smachten
wachten
zo lang
als nodig is
geven
wat ik heb
vragen
wat ik mis
ontvangen
wat je
delen wilt
ik zal
je zachtjes
dragen
naar het licht
dat op je
wacht
je helen zal
het licht
dat zacht
zal stralen
de glans
van zilver
grijs
ooit
voorbij
je tranen
en verdriet
geweldig mooi.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen