stel
je mocht
de stilte
overtreffen
jezelf
je ziel
met woorden
op gedichtendag
geïnspireerd
verheffen
gekleurde wolken
dichten
aan het firmament
van diep
gedeeld
verlangen
of vergezichten
schilderen
met rake beelden
hoop
andermans
mondhoeken
laten krullen
door licht
getinte
niet al te
vluchtige
humor
maar nee
juist
als je het
met aandacht
wilt
benoemen
en zoekt
met strakke woorden
te vertolken
wat in je leeft
en delen wil
ontglipt je
de adem
onstnapt je
de geest
en dooft
je getergde ziel
in apathie
dus nee
doe mij
maar niet
leg mij
die druk
niet op
laat mij maar
stil zijn
in de diepte
zwijgend
wachten
op een wonder
onverwacht
en ongepland
te vrij
voor strakke
vorm
zonder ritme
ongerijmd
want
mooie
woorden
schieten
al
te vaak
te kort
Wat een mooi gedicht. Wacht maar ja, tot het wonder. Het Wonder moet nog komen, daar maar naar uitzien. Hij komt!
BeantwoordenVerwijderen