te lang
hebben wij
gezwegen
geluisterd
voor waar
aangenomen
gewezen naar
gesproken over
toen wij
voorzichtig
en nieuwsgierig
door de muren
kierden
ontdekten
wij pas
hoe gelijk
zij leken
en toen
de muren
uiteindelijk
open
gebroken zijn
en wij
de zij
ontmoetten
in de ogen
konden kijken
bleken wij
uitbundige variatie
te delen
intieme eenheid
te bevatten
dezelfde taal
te luisteren
nu
zouden
jij en ik
het dak
nog moeten
slopen
voor uitzicht
en voor later
voor ons verlangen
en voor
echte vrijheid
want
vreugde
is de kleur
van een vogel
die vleugelt
op adem
en in de herkenning
eren wij
wat ons
liefde schonk
voor elkaar
bestemd
naar ons doel
geleid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten