in den beginne
was de wereld
wit en ongerept
zo gauw
de mens
er voet op zette
ging het goed mis
macht trok
liefde bleek niet genoeg
bloed vloeide
de aarde kleurde rood
sindsdien
jagen we namaak na
en kleuren
de wereld in
naar ons beeld
en onze gelijkenis
en toch
daalde hemels manna
neer
op het zwart
van de dood
werd de weg
geopend
terug naar huis
schuld en schaamte
kunnen
gewisseld worden
voor onschuld
en reinheid
maar alleen
door het oog
van de naald
van geloof
in de gever
slechts
door te volgen
de stappen
van hem
die voorgaat
in het smetteloos
blinkend witte kleed
van eeuwige liefde
en bewogenheid
hoe langer
hoe meer
groeien
naar het licht
hoger dan zichtbaar
witter dan sneeuw
Vandaag als reactie gepubliceerd op 'Vrijspraak' van Paul Abspoel, op het bericht 'De eerste stappen in verse sneeuw - heerlijk onschuldig'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten