Vandaag een grenspaal zo maar stilletjes gepasseerd. Tijd om even een moment bij stil te staan. Want het is toch niet niks, een kwart miljoen ...
Nauwelijks te geloven zelfs, als je er langer over na gaat denken. Dat wat ik doe en inhaleer aan werkelijkheid, dat wat ik beleef en onderga, dat wat ik denk en zie, dat wat mij inspireert, in woord en beeld weer vorm wil geven, weer deel en mededeelzaam uit.
Een kwart miljoen kliks. Tweehonderdvijftigduizend views van mijn views. Aandachtsmomenten en raakvlakken.
Wat begon als een los idee, inmiddels ruim vier jaar geleden, is uitgezwermd, uitgegroeid, overgelopen als een buitelende beeldenzee en wollige woordenfontein. Wat in mij broeide aan ideeën kwam naar buiten, stolde tot vorm. Wat ik bewonderde aan buitenwerkelijkheid, aan scheppingskracht en kleurenzweem, werd bevroren tot ruim 36.000 beelden. En ik had halswerk het af te hechten, tot metaforen te smeden, een andere werkelijkheid op te roepen, een diepere realiteit tot aanschouwen te brengen.
Heb dank, jij die dit leest, die mij volgt en mij herkent. Voor je niet-aflatende trouw en herbezoeken.
Want ik bombardeer er nogal losjes tegenaan, er volgt steeds weer iets nieuws, ik kan het niet laten, het zit inmiddels in mijn bloed, ik zie steeds meer, heb anders leren kijken. En elke dag is ook anders, telkens nieuw, vol van werkelijkheid, boordevol licht. Het rijgt zich aaneen. Het gaat maar door.
En ik wil het kwijt, het laat mij niet los, de tijd raakt op, maar als de lente komt, dan barst het alles weer naar buiten, de wind, de adem van het leven blaast en briest. Een ketting van nieuw leven, een droom-oase, een bron van wonderen.
Het leven is een gift, maar ook een gave. Ik heb het aanvaard en draag het door de tijd en strooi wat ik kan strooien, als blaadjes van de bloesem, als druppels van de zee. Er spiegelt hemel in, breekbare stukjes glas, kostbare momentjes tijd. Vage vergezichten. Echo's van de toekomst.
Het gaat niet over, het houdt niet op. Mijn verlangen groeit. Het is mijn lied, er lijkt geen einde aan te komen. Het is begonnen en het gaat door, zo lang ik kan. Lees maar mee en kijk je ogen uit, net als ik. Het mag er zijn, het heeft waarde, maar het is niet alles. Het is slechts een voorproefje van wat nog komen gaat.
Want er nog heel veel meer, te zien en te ontdekken. Geloof het maar gerust. Het is waar. En eigenlijk is het al lang begonnen. Voor wie het ziet.
Een mijlpaal, ja. Een grens, zoals zo vele. Even stilstaan kan geen kwaad, maar ook weer niet te lang. Het mag best luchtig wezen, een momentje rust en aandacht. Maar er is ook meer. Het gaat weer door. Er komt een nieuwe morgen, de weg is nog niet weg, het pad nog niet ten einde.
Laten we verder gaan, want het schemert en, het licht sijpelt al weer door, de zomer wacht ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten