Vraag en antwoord

Wij navelen wat af, op zoek naar antwoorden.
Wij struinen wat af, op jacht naar nieuwe onthullingen en ontdekkingen.
Wij ontplooien en verleggen grenzen.
Wij analyseren de velerlei wetten van oorzaak en gevolg.
Wij duiken de diepte in, wij reiken naar voorbij de horizon.
Wij steken het licht aan in de nacht.
Wij vullen de dagen met aandacht en gerichtheid.
Wij zoeken het nieuwe, vernieuwing, verbetering, verfijning.
Wij willen het volmaakte zo graag.
Wij onttrekken energie en tijd.
Wij redeneren de logica in het systeem.
Wij ontleden het wonder.
Wij onthullen alle oorsprongen en extrapoleren alle uitkomsten in lange-termijn-voorspellingen.

Wij scheppen aanbod en creëren dan de vraag.
Wij produceren en consumeren in groeiperspectief.
Wij willen altijd meer.


Wij worstelen met diepe vragen, pluizen uit, wroeten, graven, dagen uit.
Wij discussiëren over alle moeilijke vragen, ontdekken uiteenlopende antwoorden, slaan er elkaar mee om de oren, worden het nooit eens, schrijven polemieken.
Wij onderzoeken alles wat er te onderzoeken valt, stellen vragen en enquêtes, leggen vast in proefschriften waar niemand op zit te wachten, studeren zonder doel om de eerste te zijn of de expert in een uitgediept, klein beetje niets.

Wij willen altijd alles meten en weten.
Wij sluiten alles uit wat niet past in dat systeem.
Een koud en kil gebouwd monster zonder waarde.
Een kasteel van gebakken lucht.

Want wat ...
Wat als er geen grenzen zijn aan wat te weten is?
Wat als onze grenzen ons uiteindelijk bij onze begrensdheid zullen bepalen?
Wat als vermeerdering van kennis ontluistering van het leven betekent?
Wat als het leven helemaal niet om kennis, weten en antwoorden blijkt te draaien?
Wat als wij zo vergeten te leven?

Misschien moeten wij onze vragen wat meer koesteren.
Onder ogen zien dat niet overal een antwoord op te vinden is.
Niet te snel beginnen met het ontrafelen van alles wat we zien.
Misschien moeten we leren wat meer te leven bij onzekerheid.
Wellicht is het leven helemaal niet maakbaar en tot in de uiterste finesses te traceren.
Het zou zomaar kunnen dat op één vraag juist wel meerdere antwoorden gegeven kunnen worden.
Een beetje onzekerheid, een zekere onbestemdheid, wat meer geduld, iets meer filosoferen en mediteren, voor we onze mond opendoen, voor we gaan schrijven, voor we trachten uit te leggen.

Vragen mogen best even blijven hangen.
Vragen doen ertoe.
Vragen weerspiegelen onze onrust.
Ze wekken misschien verwondering.
Ze wijzen naar een mysterie.
Ze nodigen uit tot introspectie, meditatie, spelen, combineren, reflecteren, communiceren.

Misschien moeten we eens wat meer luisteren, een enkele vraag in het midden durven werpen, die misschien pijn zal oproepen, maar waarop niet direct een antwoord te geven is.
Eerder meeleven, meelijden, stilte beoefenen, zwijgen, ondergaan, dragen.
Een oefening in geduld.
Een oefening in vriendschap.

Er blijven altijd vragen die misschien pas na ons leven zullen worden beantwoord.

Misschien.
Misschien moeten wij onze onbeantwoorde vragen, onze diepste worstelingen, ons onbestemde, niet te vervullen verlangen wel leren offeren op het altaar van vertrouwen, als een stilte zonder doel, als een gebed zonder woorden, als wierook voor de Allerhoogste.

En misschien, heel misschien, zal Hij antwoorden, maar zal Zijn antwoord geen antwoord zijn wat wij verwachten, geen woord van betekenis, geen uiteenzetting, geen analyse.
Maar een antwoord van rust en genade.
Een weldadige stilte van volheid en vertrouwen.
Een minuscuul zaadje van hoop en geduld, alleen maar waarneembaar door ogen van geloof.
Een fluistering van liefde, zonder geluid, zonder bombarie, maar overweldigend door vederlichte veerkracht.
Een ontdekking van een relatie in de tijd, die in de eeuwigheid tot volle bloei en complete ontplooiing zal komen.
Een houvast dat ons vast zal houden.
Een belofte die zeker vervuld zal worden.
Een amen dat te vertrouwen is.
Een echt antwoord.
Ja, zeker, vast, hoewel niet altijd zichtbaar of tastbaar, wel van blijvende waarde.

Bestendig.
Toereikend.
Vervullend.
Vervuld.
Vol.
Voldoende.