omdat wij
geworden
uit niets
alles kregen
maar
meer wilden
en zo wat
we kregen
verspeelden
hebben gebroken
wat we niet
konden maken
is Hij
die was
en alles is
gekomen
geworden
tot niets
om te breken
en te delen
om zichzelf
te geven
zodat wij
konden worden
wat we niet zijn
in Hem
voor vol
weer aangezien
nu dwalen we
tussen resten
van ongeloof
op een wereld
in gebrokenheid
koesteren
de belofte
en wachten
vol ongeduld
bidden ons
dag na dag
toe naar
de toekomst
die zal komen
met de komst
van Hem
die ging
maar ook
beloofde
de tijd
die nog rest
tot de wording
van dat woord
zoeken we
wachtende harten
en laten we
weten
aan wie
het weten
willen
delen we
luisteren
voelen mee
verspreiden
strooien we
stamelen
vragen
worstelen we
samen
vol van
het licht
en toch
gericht op
de ander
dag na dag
toe naar
de toekomst
die zal komen
met de komst
van Hem
die ging
maar ook
beloofde
de tijd
die nog rest
tot de wording
van dat woord
zoeken we
wachtende harten
en laten we
weten
aan wie
het weten
willen
delen we
luisteren
voelen mee
verspreiden
strooien we
stamelen
vragen
worstelen we
samen
vol van
het licht
en toch
gericht op
de ander
getrokken
naar plaatsen
waar het
duister
nog diep is
want daar
ook daar
juist daar
wil Hij
komen
zijn
en worden
wie Hij is
naar plaatsen
waar het
duister
nog diep is
want daar
ook daar
juist daar
wil Hij
komen
zijn
en worden
wie Hij is
Geen opmerkingen:
Een reactie posten