zo
als het manna
vlok voor vlok
uit verre hemelen
teer en wit
als een deken
van rust en stilte
neerdaalt
als een beloftevol
wonder van reinheid
zo
als het licht
met ingehouden adem
in de duistere nacht
ligt te wachten
om te mogen dagen
in de uren
van aanschouwen
zo
als reflectie
van breekbaar licht
op vergane glorie
van betere tijden
ook voorbode
kan zijn
van hoop
die nog vervuld
zal gaan worden
zo
als een lijster
in de kilte
van de morgen
uitbundig kan zingen
van de zomer
die zeker
zal komen
zo
als het zaad
van hoop
dat onzichtbaar
en langdurig
in geduldige grond
wacht
op de komst
van de lente
van bloei en groei
in volle glorie
zo
als de
van regen
zwangere wolken
in vluchtigheid
langs vreemde wegen
de hemel doorkruisen
voor zij
als zegen
haar kinderen
los zullen laten
op dorstige grond
zo
als de wind
van gedrevenheid
die niet weet
van de weg
die zij kwam
of die zij
nog gaan zal
van einder
naar horizon
zo
wil ik
ook gaan
over onbekende wegen
die tot verdwalen
verleiden
door duistere nachten
over bergen van moeiten
door dalen verdriet
dwars
door het leven
getekend
gebutst
maar wel
met een hart
dat meer ziet
dan ogen
verdragen kunnen
geduldig
en wachtend
zwijgend
niet begrijpend
maar vechtend
voor hoop
vol van
vurige verwachting
zo
zal ik
koppig
blijven staren
uit het venster
van de tijd
op de uitkijk
voor de komst
van het wonder
dat beloofd is
het eerste licht
van de nieuwe morgen
als de aarde
vol zal worden
van de hemel
en er geen horizon
meer nodig
zal zijn
als verlangen
liefde zal worden
gespannen verwondering
beloofde wonderen
zal tonen
als verrassingen
in uitbundige glorie
als ik
oog in oog
zal staan
met de God
die verkoos
mens
te zijn
als ik
zo
zo
zal ik
tot dan
blijven
geloven
in de nacht
tot er
geen nacht
meer zal zijn
zo
zal ik
blijven
bidden
voor dat
wat ik
niet zie
omdat Hij
die eens ging
en beloofde
te komen
geduldig
en liefdevol
blijft wachten
op mij
Een levende doorleefde belijdenis..
BeantwoordenVerwijderen