Schrale weiden

In de polder ten zuiden van Nieuw-Lekkerland en Streefkerk, en ook verderop richting Groot-Ammers en Brandwijk, liggen hier en daar zogenaamde schrale weidegebieden. Tot voor kort had ik er nog nooit van gehoord. De naam blauwgrasland wil ook wel eens vallen. 

Tussen de gecultiveerde weilanden, waarin door kunstbemesting alleen een egale kleur groen is overgebleven, en dat meerdere keren per jaar bemaaid wordt, vallen ze op door hun kleurenrijkdom en soortenvariatie. De natuur kan hier meer zijn gang gaan, de grond is een beetje moerasachtig, en dat levert mooie plaatjes op. Vooral als de zon er op wil schijnen. 

Vaak zijn het maar hoekjes of zeer beperkte stukken grond, maar ze vallen wel op. Gisteren heb ik de moeite genomen om eens van wat dichterbij opnamen te maken. Er is inderdaad een grote rijkdom aan verschillende grassoorten te vinden, waarin ook kleurrijke bloemen en distels kunnen bloeien, die op hun beurt weer insecten, waaronder bijen, libellen en vlinders aantrekken. Gisteren waren daar al wat foto's van te zien op 'Bloemen en insecten', nu dus een aantal overzichtsfoto's van één van die gebieden, het gedeelte tussen de Zijdebrug en Nieuw-Lekkerland, gelegen langs het waterschap.

De omschrijving 'schraal' zal wel te maken hebben met de ondergrond, of de lagere capaciteit van oogsten, maar qua variatie en uitbundigheid zijn ze eigenlijk 'rijker' dan de normale weidegronden.