Het gist en sist, het borrelt en mengt, het zuigt en trekt, het bouwt op en vloeit weer uiteen.
Mooi is dat, het feit dat een mens kan denken. Wonderlijke inspiratiebron. Aanzet voor acties. Oorzaak van reflectie en vele vernieuwingen.
En ja, soms, dan wordt je er ook heel erg moe van. Dat je die stroom niet even kunt stoppen. Kunt negeren. Kunt isoleren. Dat je geen knop om kunt draaien. Zo van: nu even niet ...!
Toch, het vormt ons, het bepaalt wie we zijn. Continu in beweging, vatbaar voor verandering, open voor leermomenten. Flexibel en meegaand, open en transparant.
Of niet ...
Soms kom je ook ijsbergen tegen, vastgeroeste dogma's en houterige stokpaardjes, waar geen beweging in te krijgen is. Dat botst en rammelt dan even. Soms spatten de vonken er af. Het werkt niet mee, het geeft niet mee. Maar, water is vloeibaar, dempt alle schokken en dooft alle vonken. Wellicht dat de dogma's zelf wat schade oplopen, als ze tegen elkaar aan knallen in hun vastberadenheid.
Levenslang worden wij bestookt met verhalen en gevormd door ontmoetingen, inhaleren wij onstuimige ideeën, die zich na verloop van tijd kristalliseren in onze eigen wandelende ideeënbus. We nemen wat hier, plukken wat daar, koken een potje en doen ons te goed aan borrelende smakelijkheid. We kleuren het in met verbeelding, verlevendigen het met fantasie, draperen het met onze eigen emoties.
Tot we er zelf in gaan geloven, ons ernaar richten, alles in laatjes stopen die ons passen en uitkomen. Onze eigen gelikte, met goud afgezette, met wensen belegde toren van Babel.
We brengen het in het licht van objectiviteit, zonder in de gaten te hebben dat we zo partijdig en vooringenomen zijn als wat, zien het door onze eigen gekleurde bril van eenzijdige subjectiviteit.
We groeien vanzelf naar volwassenheid. Maar groeien in het leven, onszelf vormen en laten vormen naar compassie en liefde, onszelf leren kennen en beoordelen door reflectie en zelfonderzoek, daar is geen objectieve leerschool voor, geen standaardmethode. Daar hebben we hulp voor nodig. Aandacht. Sturing. Begeleiding. Verandering. Doorbloeding.
Ons geweten moet wakker worden gekust door bovennatuurlijke liefde.
Perioden van rust en stilte zijn nodig voor de noodzakelijke reflectie.
Bewustzijn en geconcentreerd leven voor het aangezicht van God helpen om ons te beschermen tegen ernstige misstappen, het schofferen van andermans gevoelens, maar een garantie is het niet.
De kracht van vergeving moet ons telkens weer doen belijden en corrigeren wat wel fout is gegaan. Omdat het relaties kan herstellen en ons doet beseffen wat we aangericht hebben.
Echte vriendschap is nodig om onze gedachten en meningen te toetsen en te ijken, zo nodig te laten corrigeren. Echte vriendschap wekt de liefde op.
Compassie en mededogen moet gevoed worden door het tot ons nemen van de wijze lessen uit het eeuwenoude Boek dat levens veranderd heeft en ook het onze in vuur en vlam kan zetten.
We mogen ons hart volgen, maar moeten wel ons verstand blijven gebruiken. Beide ondergeschikt aan onze wil, van jongs af aan geoefend in zelfbeheersing.
De rivier van gedachten is niet vrij van voorkeuren, objectief, of altijd positief. Er zitten ook smetten en viezigheden in, donkere wensen en onnoembare verlangens. Alles zwemt onoverzichtelijk door elkaar heen en de kans op besmetting is groot en reëel. Niets is neutraal of vrij van waarden, positief dan wel negatief.
Soms is het goed om even uit te stappen, op de kant te klauteren en gade te slaan, je te verbazen over de snelheid, de hoeveelheid, de kolkende massa, de entourage, de lichtval.
'Go with the flow', zeker, als het kan, als het mag, als het moet, als het verantwoord is. Maar ook 'stand firm', als het nodig is, als je een stem hoort, de stem van je geweten, als je denkt dat het niet verantwoord is. Oefen jezelf in reine, heilige, mooie, positieve, reinigende gedachten. Liefde werkt aanstekelijk.
Laat je niet in de luren leggen, meeslepen, meevoeren, wegvoeren, afdrijven, inkapselen.
Wees transparant.
God kent al je gedachten, maar Hij vraagt er om, ze ook bij Hem te brengen, neer te leggen, over te geven. Hij wil over je waken en je vormen, maar dat vraagt wel om openheid en contact, dagelijks, continu, heel de dag door. Hij wil je zuiveren en toetsen, leiden en vullen, voorgaan en voor je door het vuur gaan.
Hij wil je lokken naar de eeuwige zee van levend water, die tegelijk de Bron, de Fontein is van alle leven. Ze komen uiteindelijk samen, vloeien ineen in zijn grote, oneindige, niet te doorgronden wijsheid. Zuiverheid en reinheid voor ons bewerkstelligen, dat is zijn doel, zijn plan, zijn diepste wens.
Zwem je mee naar Zijn toekomst?
Het licht van de HEER beschijnt de geest van de mens, het dringt door tot in zijn diepste gedachten. (Spreuken 20:27)
Hoe groot zijn uw daden, HEER, hoe peilloos diep uw gedachten. (Psalm 92:6)
Want levend en krachtig is het woord van God, en scherper dan een tweesnijdend zwaard: het dringt diep door tot waar ziel en geest, been en merg elkaar raken, en het is in staat de opvattingen en gedachten van het hart te ontleden. (Hebr. 4:12)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten