Bidden (2)

Blijf bidden en blijf daarbij waakzaam en dankbaar. (Kol. 4 : 2)

Ging het in de eerste uiteenzetting over bidden met name over de verbinding tussen de twee werelden, het eindigde ook met de opmerking dat bidden een Adres heeft. Uiteraard bidt je tot God zelf. Deze keer wil ik alle nadruk leggen op het feit dat bidden ook een uitdrukking, een verbinding, een uitwisseling, een onderhouding van een relatie is.

Bidden is niet een schietgebedje doen, of een formuliergebed afraffelen, zonder dat de woorden tot je zelf doordringen. Bidden is geen verlanglijstje indienen bij God, die alles kan. Bidden is niet iets opnoemen, iets herhalen, iets voorlezen, iets zeggen, omdat het nu eenmaal de vorm is waarin wij iets aan God kenbaar zouden moeten maken. Tenslotte weet God alles al. Nog voor we het uitgesproken hebben.

Nee, het is het onderhouden van een relatie.

God, de Allerhoogste, Allermachtigste Koning, Schepper van hemel en aarde, wil een levende relatie, een betrekking, een vriendschap met ons. Hij wil dat wij Zijn kinderen worden. Hij wil liefde geven, uitdelen, schenken. Hij wil ons leren en opvoeden. Hij wil ons leiden en voorgaan. Hij wil ons vullen en gebruiken. Hij wil ons koesteren en geborgenheid schenken. Hij wil ons dragen dwars door moeilijke perioden heen.

Maar dan moeten we ons wel laten leiden en koesteren en gebruiken. Door dicht bij Hem te blijven. Telkens weer bij Hem terug te keren. Juist ook als wij tekortschieten. Zelfs als we van Hem zijn afgedwaald, weer terugkeren op onze schreden. Vergeving vragen. Opnieuw beginnen.

Dan mogen we aan Zijn voeten zitten. Stil en vertrouwend op Zijn kennis en kunde, wijsheid en alwetendheid. Wetend dat Hij alles weet, iedereen kent, alles in de gaten heeft. Alles, ja werkelijk alles, in Zijn hand houdt.

Dan mogen we vertrouwen op wie Hij is. Hem aanvaarden en accepteren. Hem liefhebben, omdat Hij ons lief heeft. Onszelf aan Hem overgeven, onder alle mogelijke omstandigheden.

Want ja, als je iemand liefhebt, dan wil je altijd bij Hem zijn. Ook al zie je Hem niet, je wilt tot Hem je gedachten en gevoelens uitspreken, je hart uitstorten, je verlangens delen, Hem wijsheid vragen, Hem deelgenoot maken van alles wat je bezighoudt en waar je mee zit.

Bidden is dan wel spreken tot God, maar niet alleen dat.

Jullie zullen mij aanroepen en tot mij bidden, en ik zal naar jullie luisteren. (Jer. 29 : 12)

Het is ook stil en zwijgend bij Hem willen zijn. Luisteren naar de stilte in je eigen hart. Open en verwachtingsvol. Je weet dat Hij er is, je hoort, je ziet. Dat kan zittend in een stoel, op je bed, knielend, lopend. Het gaat om de houding, de luisterhouding. De ontvangst-modus. Ademhalen in de Geest van God. Alle vuiligheid eruit, alle rust en eeuwige woorden inademen. Tot je rustig wordt. Gericht op Hem. Vol van Hem.

En soms, heel soms, gebeuren er andere, wonderlijke dingen. Maar dat is niet het doel, het is alleen maar extra. Een woord, een gedachte, een fluistering, een beeld. Het kan. Heel soms. Maar het gaat om Hem.

Eén van de mooiste en wonderlijkste gebeden uit de Bijbel staat in Johannes 17. Eerder al heb ik hierover verbaasd geschreven. Een God die bidt .... Het hogepriesterlijk gebed, Jezus bidt tot Zijn Vader, vlak voor het grote lijden een aanvang neemt. Ontroerend om te lezen. Ik wil het graag nog een keer apart bespreken, omdat er zoveel in staat, zoveel diepzinnigs en wezenlijks. Eén van die diepzinnigheden gaat over het één zijn. Niet alleen over de eenheid die er is tussen de Vader en de Zoon, maar ook over de eenheid tussen God en de gelovigen. Zo mooi, zo wonderlijk, zo zeer onnatuurlijk maar een diep geestelijke rijkdom. Wat we dus nu al hebben, bezitten. Ontvangen genade, om van te genieten. Om je superbewust van te zijn. Opdat het je leven en je bidden zal veranderen.

'Ik bid niet alleen voor hen, maar voor allen die door hun verkondiging in mij geloven.  Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals u in mij bent en ik in u, laat hen zo ook in ons zijn, opdat de wereld gelooft dat u mij hebt gezonden. Ik heb hen laten delen in de grootheid die u mij gegeven hebt, opdat zij één zijn zoals wij: ik in hen en u in mij. Dan zullen zij volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat u mij hebt gezonden, en dat u hen liefhad zoals u mij liefhad.' (Joh. 17 : 20-23)

Zijn er dan geen problemen en worstelingen meer? Natuurlijk wel, laten we nuchter zijn. Maar het is goed om telkens weer terug te keren naar de basis van het christen-zijn, het gebed. Geen christen zonder gebed. Geen gebed, geen relatie. Wie groeien wil en vrucht wil dragen, die moet zich laten voeden door de Bron van levend water, die moet dicht bij de Ware Wijnstok blijven, die moet elke dag achter Hem aangaan, die de Weg is.

Een boekje wat ik hierbij nog wil aanraden is van de hand van Andrew Murray, Zuid-Afrikaans theoloog uit de 19e eeuw, getiteld 'In de gebedsschool van Jezus'. En een aantal hoofdstukken uit 'De nieuwe levenswandel' van Richard E. Foster, die specifiek gaan over bidden en mediteren. Die hebben mij in ieder geval geholpen. En nogmaals, al eerder vermeld, het samen bidden met andere christenen, waar ook ter wereld, vormt je.

Ik wens ieder die dit leest een biddend leven toe. Het maakt je rijk, een rijkdom niet van deze wereld ...