diffuus licht
in de lucht
doorbreekt
bij vlagen
het contrast
van vele wolken
nog zwanger
van regen
de gladde spiegel
van het zwarte water
werpt
een flauwe echo
van de dood
vooruit
de wind
is nadrukkelijk
aanwezig
in haar zwijgzaam
wachten
de halmen
van het riet
buigen
berustend
na vele buien
ter aarde
maar
in de verte
gloort
reeds
een sprankje hoop
aan de horizon
van een nieuwe morgen
een andere toekomst
wil zich ontrollen
als breekbare belofte
van een seizoen
vol kleur
en weemoed
Geen opmerkingen:
Een reactie posten