de wind
waait
met vage
vlagen
de traagheid
aan flarden
de regen
lest de dorst
van de dorre
grond en
laat het
pas gemaaid
gras fris
naar later
ruiken
het water
langszij
rimpelt
verstrooid
en in tempo
met de wind
mee naar
verder
het licht
van boven
grijs en getemd
sijpelt
door het dak
van de groene
vormen blad
en boom
laag
bij de aarde
zoekt liefde
naar recht
en waarheid
naar hoop
en hoog
in de lucht
brandt
het vuur
van geloof
langs lichte
wolken
van geluk
en vrede
en in het
schamele
tussenuur
van de tijd
wordt het leven
uitbundig
gezaaid en
verstopt
de mens zich
hardnekkig
achter
alles
voor het grote
zwijgen
van de dood
voor zichzelf
en voor
later
mooi om daar even een moment bij stil te staan.
BeantwoordenVerwijderen