Tegenstrijdige-gevoelens-dag

Vandaag is zo'n ongelooflijke tegenstrijdige-gevoelens-dag.

Het is zo'n prachtig stralende, bijna uitgelaten nazomerdag.

En hij begon ook zo fantastisch mooi, met pastel-oranje-achtig en zijdezacht mysterieus licht.

Maar dat ene telefoontje zette echt alles op zijn kop.

Mijn vader overleden ...

Onverwacht.

We maakten ons best zorgen.

Gisteren was hij nog bij de dokter geweest.

Maar nu, zo snel, zo onverwachts.

Wie had dat kunnen denken?

Veertien dagen geleden met elkaar gevierd dat ze samen, mijn vader en moeder, vijfenvijftig jaar geleden getrouwd waren. Dankbaarheid en verwondering .Vandaag een vreemde mix van emoties, veel vragen, opkomende herinneringen, en praktisch geregel.

A.s. zaterdag, de dag dat we met elkaar als ouders en kinderen uit eten zouden gaan, zullen we hem nu gaan begraven. Zijn lichaam aan de 'schoot der aarde' toevertrouwen.

Wat wordt het leven plotsklaps geheel anders, als de dood zo zijn intrede doet ....