Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

zaterdag 27 september 2014

De vrede van betrekkelijkheid

Soms lijkt het wel of je even verdwaald bent in de tijd.

Vanmiddag wilde ik nog een eindje gaan fietsen vanwege het mooie weer, toen ik dichtbij huis alweer afstapte in het plaatselijke 'hondenbos', om daar te kijken hoe het met de 'veel te vroege' paddenstoelen was gesteld.

 Verrassend genoeg was ik nog geen twee meter binnen het hek of de libellen en vlinders vlogen me letterlijk om de oren. Normaal loop je kilometers en zie je af en toe wat dartelen in het licht en kost het ook nog eens grote moeite om er een te vinden die geduldig voor je wil poseren.

Maar nu kon ik gewoon blijven staan, zitten, knielen en kon ik maar blijven knippen. De vlinders poseerden van dichtbij, speelden krijgertje met elkaar. Zelfs de libellen kietelden elkaar met lente-kriebels en dansten, al parend in de lucht van rietstengel naar rietstengel. In de luwte van de tijd, uit de wind en in het licht, schreven zij vrolijk een zwijgend gedicht, genoten met volle teugen en tintelende vleugelslagen van hun laatste restje leven.

Het rook heel even naar het paradijs, geluiden kwamen alleen van ver. Alleen de vallende bladeren herinnerden aan het seizoen, ze vielen verbaasd als zuchten op een stamelend bed van soortgenoten, nestelden zich gedwee om te wachten op hun komende kleurenkleed van herfstdauw en stamelende tranen.


Het was een onverwacht aantrekkelijke en aandoenlijk ontroerende nazomer-toegift van de vrede van betrekkelijkheid.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten