In mijn ooghoek zag ik iets bewegen in het gras van een weiland naast me, terwijl ik stil stond om een zich wassende eend te fotograferen. Eerst dacht ik aan een konijntje of jong haasje, maar hij was te wit.
Voorzichtig draaide ik mijn hoofd en ontwaarde warempel een wezel, lang zo bang niet als zijn naam doet vermoeden. Even stond hij stokstijf omhoog, met hangende pootjes en nieuwsgierige blik, lang genoeg om hem even uit de vrije hand op de foto te zetten. Binnen de minuut was hij weer vertrokken. Ik heb nog een poging gedaan om er achteraan te gaan, over de sloot, over het hek, maar hij was nergens meer te vinden.
Wel uniek om hem zo te hebben vastgelegd. Zien doe je ze wel vaker, maar meestal steken ze even snel de weg over en zijn daarna net zo vlug weer uit het oog verdwenen. Maar even poseren, nee, dat doen ze niet zo vaak ...!
Geweldig om dat te zien en ook nog vast te kunnen leggen. Onlangs heb ik nog een boommarter gezien. Maar dan heb ik weer geen fototoestel bij me. Overigens is dat best lang dat hij of zij een minuut voor je poseerde.
BeantwoordenVerwijderen