Sorry, ik moet hier even een serie kwijt. Zaterdagmiddag snapte ik een reiger die een forse vis had gevangen. Ik heb er uitgebreid van foto's van staan te nemen, bijna continu de ontspanknop ingedrukt.
Hij stond in het water, groen van kroos, dus zijn zicht moet nihil zijn geweest. Maar toch was daar ineens die vis, die niet eens zo zeer tegenspartelde. Eerst vloog hij de kant op en was ik hem even kwijt, maar al snel draaide hij op de oever een paar rondjes, gooide de vis even op de grond, pakte hem weer op. En jawel, hij durfde het aan ...
Heel en levend ging de vis, met enige parmantige slikbewegingen, naar binnen, je kon het arme beest letterlijk volgen door de slanke slangehals. Even draaien met de hals. Een slokje water er achteraan. Zonder een kik te geven.
En weer verder, op de uitkijk ... op naar het volgende maal.
Onderstaand een 'bewegende' foto, die door Google+ automatisch wordt samengesteld uit een serie. Ik weet alleen niet of die voor anderen ook zo, 'bewegend', te zien is. Anders loont het wellicht even de moeite om op mijn Google+ profiel te kijken via deze link: https://plus.google.com/u/0/100903106889959017428/posts/Q61caicHTQM?pid=6061607492310325554&oid=100903106889959017428
Geen opmerkingen:
Een reactie posten