er is
ergens
in mijn door
weer en wind
verwarde
gedachten
bos
soms
ineens
een idee
dat even
wat langer
blijft hangen
dan anders
een vonk
een flits
een pril
moment
het roept
stil
om een beetje
aandacht
het wordt
nog weer eens
wel
overwogen
tegen
het licht
gehouden
bezocht
en bemijmerd
herijkt
en onder
vonden
dan even
terug
in rust
gelegd
te weken
en te rijpen
pas
als het dan
ten langen leste
aan mijn onrust
is ontsnapt
het kille
daglicht
in
en
leesbaar
is geworden
dan
durf ik het
in vrijheid
weer te laten
gaan
los
gelaten
als een steentje
in andermans
rust
rimpelend
in de vijver
van te valse
tevredenheid
zulke kleine momenten kunnen heel kostbaar zijn.
BeantwoordenVerwijderen