daar was
het zomaar
weer
vanmorgen
vroeg
het tapijt
van miljarden
ultra kleine
sterrenstofjes
rijp
geboren
in de stille kilte
van de duistere nacht
bij elke stap
in het gezicht
gebracht
door de weerspiegeling
van ver gekomen
helder licht
zo
zoals
die vroege rijp
zoekt
nu nog
verborgen liefde
een voedingsbodem
in geloof
dat aarzelend
vertrouwen durft
op wat nog
rijpend
wacht
op openbaring
na de nacht
de schaduw
van het leven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten