er ligt
heel traag
en ongezien
geduld
te groeien
in het kale
bos
er sijpelt
diffuus
en verstild
wat iel
licht
door stammen
en takken
en vleit zich
als glinster
tapijt
op vochtige
bladeren
belofte
geloof
bouwt zich
hardnekkig
een nestje
tederheid
tegen de horizon
van hoop
het wintert
in het hart
van leven
oneindigheid
hult zich
in breekbare
tijd
ingehouden
crescendo
ingetogen
rijpend
tot later
wachtend
op ontplooiing
en uitbundige
maar altijd weer
uiterst tere
bloei
vrucht
van het
licht
van oorsprong
en doel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten