vannacht
had het
duizenden
wonderen
gezegend
uit de hemel
bevroren tranen
vloeibaar licht
woordjes
van hoop
de aarde
lag vol
met liefde
gezaaid
gestold
tot witte
gedichten
tussen
de harde stenen
heel veel
breekbare
beloften
of was
het juist
andersom
door de nacht
gekristalliseerd
en uit
de diepte
van de aarde
opgeklommen
gelouterd
door het duister
uitgebroed
door tederheid
er kwam
geen antwoord
dan een knisperend
gefluister
ooit
zullen
alle mysteries
smelten
bij het licht
van de dageraad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten