Pasen by Petrus

Wat kun je nog zeggen over Pasen, de opstanding van de Opstanding, het herleven van het Leven, de doodlopende Weg die een verrassende Wending neemt? Na de rauwheid en de gruwelijkheid van de dood van enkele dagen daarvoor nu het nieuwe, sprankelende Licht van hernieuwd Leven na diepe, inkzwarte duisternis. Mysterieus, groots, intens, onnavolgbaar. Niemand was er bij.

Er zijn geen woorden voor ...

En toch, de levens van de discipelen en de vrouwen zijn in één klap veranderd. Verbazing en verbijstering na droefheid. Hoop voor tranen. Inzicht voor de vragen en worstelingen. Juichen na de stilte. Nieuw, bruisend elan.

Maar deze mooie en betekenisvolle gebeurtenis in het leven van alle mensen op de hele wereld, die achter Hem aangaan, daar zijn al zoveel woorden over gesproken, wat kan ik daar nog aan toevoegen? Laten we stil zijn en luisteren naar de woorden van Petrus, gesproken vijftig dagen na de opstanding, bij de uitstorting van de Heilige Geest, Handelingen 2 en 3. Die spreken voor zich.


Het perspectief is net iets anders dan in de evangeliën. De betekenis is nog dieper doorgedrongen, door de werking van die Geest, waar ze 10 dagen om hebben moeten bidden. Eendrachtig. Alleen dat al is een les voor ons! Maar hou in gedachten dat dit dezelfde Petrus is die zijn Meester verried, bittere tranen huilde en door Jezus tot 3x toe werd gevraagd of hij Hem liefhad ....!

Luister! Lees!

Jezus uit Nazaret is door God tot u gezonden, hetgeen gebleken is uit de grote daden en de wonderen en tekenen die God, zoals u bekend is, door zijn toedoen onder u heeft verricht. Deze Jezus, die overeenkomstig Gods bedoeling en voorkennis is uitgeleverd, hebt u door heidenen laten kruisigen en doden. God heeft hem echter tot leven gewekt en de last van de dood van hem afgenomen, want de dood kon zijn macht over hem niet behouden. (...)
Jezus is door God tot leven gewekt, daarvan getuigen wij allen. Hij is door God verheven, zit aan zijn rechterhand, en heeft van de Vader de heilige Geest, die ons beloofd is, ontvangen. Die Geest heeft hij op ons doen neerdalen, en dat is wat u ziet en hoort. Hand. 2 : 22-24; 32-33

Verderop, het volgende hoofdstuk, andere toespraak, na de genezing van een verlamde. Dezelfde Petrus, nu niet meer ontkennend dat hij bij Jezus hoort, uiterst vrijmoedig. Een toespraak tot het volk.

'Het is deze Jezus die door u is uitgeleverd en verstoten, ook toen Pilatus bereid was hem vrij te laten. U hebt de heilige en rechtvaardige verstoten en geëist dat aan een moordenaar gratie verleend zou worden. Hem die de weg naar het leven wijst hebt u gedood, maar God heeft hem uit de dood doen opstaan, en daarvan getuigen wij. Het komt door zijn naam en door het geloof in zijn naam dat deze man, die u hier voor u ziet en die u kent, kan lopen; het geloof dat Jezus schenkt, heeft hem in aanwezigheid van u allen gezond gemaakt. Volksgenoten, ik weet dat u uit onwetendheid hebt gehandeld, evenals uw leiders. Zo heeft God echter in vervulling doen gaan wat hij bij monde van alle profeten had aangekondigd: dat zijn messias zou lijden en sterven. Wend u af van uw huidige leven en keer terug tot God om vergeving te krijgen voor uw zonden. Dan zal de Heer een tijd van rust doen aanbreken en zal hij de messias zenden die hij voor u bestemd heeft. Dat is Jezus, die in de hemel moest worden opgenomen tot de tijd aanbreekt waarover God van oudsher bij monde van zijn heilige profeten heeft gesproken en waarin alles zal worden hersteld. (...)
God heeft zijn dienaar allereerst voor u laten opstaan en hem naar u gezonden om ieder van u die zich afkeert van zijn slechte daden te zegenen.’ (Hand. 3 : 13-21; 26)

En tenslotte, Petrus in zijn eerste brief, een prachtige uiteenzetting van de komst en opstanding van Jezus, en wat dat voor ons betekent, de boodschap voor nu, voor ons .... geheimen, waarin zelfs engelen graag zouden doordringen!

Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus: in zijn grote barmhartigheid heeft hij ons opnieuw geboren doen worden door de opstanding van Jezus Christus uit de dood, waardoor wij leven in hoop. Er wacht u, die door Gods kracht wordt beschermd omdat u gelooft, in de hemel een onvergankelijke, ongerepte erfenis die nooit verwelkt. U ziet de redding tegemoet, die aan het einde van de tijd zeker geopenbaard zal worden. Verheug u hierover, ook al moet u nu tot uw verdriet nog een korte tijd allerlei beproevingen verduren. Zo kan de echtheid blijken van uw geloof – zoveel kostbaarder dan vergankelijk goud, dat toch ook in het vuur wordt getoetst – en zo verwerft u lof, eer en roem wanneer Jezus Christus zich zal openbaren. U hebt hem lief zonder hem ooit gezien te hebben; en zonder hem nu te zien gelooft u in hem en ervaart u een onuitsprekelijke, hemelse vreugde, omdat u het einddoel van uw geloof bereikt: uw redding. Wat die redding inhoudt, trachtten de profeten te achterhalen toen ze profeteerden over de genade die u ten deel zou vallen. Zij probeerden vast te stellen op welke tijd en op welke omstandigheden Christus’ Geest, die in hen werkzaam was, doelde toen deze hun zei dat Christus zou lijden en daarna in Gods luister zou delen. Er werd hun geopenbaard dat deze boodschap niet voor henzelf bestemd was maar voor u, en nu is deze boodschap u verkondigd door hen die u het evangelie hebben gebracht, gedreven door de heilige Geest die vanuit de hemel werd gezonden. Het zijn geheimen waarin zelfs engelen graag zouden doordringen. (...)
U weet immers dat u niet met zoiets vergankelijks als zilver of goud bent vrijgekocht uit het zinloze leven dat u van uw voorouders had geërfd, maar met kostbaar bloed, van een lam zonder smet of gebrek, van Christus. Al voor de grondvesting van de wereld is hij door God uitgekozen, en nu is hij, aan het einde van de tijd, verschenen omwille van u. Door hem gelooft u in God, die hem uit de dood heeft opgewekt en hem laat delen in zijn luister, zodat uw geloof tevens hoop is op God.
(1 Petrus 1 : 3-12; 18-21)

Kijk, dat zijn nog eens eeuwigheidsperspectieven ... heel wat anders dan de slappe hap, wat ik deze week tegenkwam in de regionale krant, geschreven door een vrijzinnige predikante. Ik zal maar geen naam noemen. Arm evangelie ...

Zondag is de grootste feestdag van het jaar, Pasen! ‘O ja’, zegt mijn dochter die maar zelden een kerk van binnen ziet, ‘dan staat Jezus weer op uit de dood, raar verhaal is dat toch, dat geloof je toch zelf niet?’ Ach, ik ben maar een eenvoudige dominee, ik geloof dat. Niet dat zijn aardse lichaam na drie dagen weer levend werd - maar wel dat het toen tot mensen doordrong dat ze toch echt, voor eeuwig en altijd, geliefde kinderen van God waren, dat de dood niet het laatste woord had, en dat het kwaad overwonnen was. En zou worden.