Op weg naar Pasen; een Goddelijke Paradox

Midden in de veertigdagentijd, terwijl we op weg zijn naar Pasen, komt de ene na de andere gedachte boven, ze rijgen zich aaneen tot een idee over hoe God met Zichzelf in tegenspraak lijkt. Het moment van Goede Vrijdag, en drie dagen later Pasen, ik heb het al meer een kruispunt in de geschiedenis van de wereld, een raakpunt van de Tijd en de Eeuwigheid genoemd. Het Mysterie dat niet met logica is te doorgronden.

Vorig jaar, in de stille week voor Pasen werden er bij ons in de gemeente twee bijeenkomsten gehouden, waar ik aan mee mocht werken. Toen kwam, bij de voorbereiding, bij mij de gedachte boven, dat God, daar aan het kruis van Golgotha, door God was verlaten.

Als je daarover door blijft denken, komen er meer beelden boven, Bijbelteksten komen in je gedachten. Het is een heel duidelijke lijn in de Bijbel, alleen heb je het nog nooit zo gezien. Verrassende, verfrissende visie. Maar ook met een heel fundamentele, existentiële boodschap. Staan wij daar open voor? Raakt het ons hart, onze ziel, ons leven?

Ik heb er niet veel woorden aan toe te voegen, daarom maar even op een rijtje.

- Het begin van Zijn leven al. God werd mens. Van de eeuwigheid naar de tijd. Van de volmaaktheid naar de zonde en gebrokenheid. De Almachtige, gekomen om te dienen.

- Jezus zegt in Mattheus 11:28 dat Hij rust zal geven aan degenen die vermoeid en belast zijn, als ze tot Hem komen. Maar in de hof van Gethsemané is Hij bedroefd, onrustig. Tot de dood toe, staat er in sommige vertalingen.

- Hij wordt door mensen verhoogd, hangt daar aan het kruis, maar wordt door dezelfde mensen ook vernederd.

- Hij die zegt: 'Ik ben het Licht van de wereld' hangt daar, drie uur lang, in de duisternis ...

- Hij die het levende water is en belooft dat wie in Hem gelooft ook stromen van levend water uit zijn binnenste zullen vloeien, Hij roep uit: 'Mij dorst' .....

- Hij die zichzelf de goede Herder noemt, wordt als een schaap naar de slachtbank geleid.

- Hij die zegt: 'Ik ben de Opstanding en het Leven', ja uiteindelijk gaat Hij dood. Hij geeft de geest.

Gelukkig kun je die laatste zin in een dubbele betekenis lezen. Hij gaf ook Zijn Geest. Het bleef hier niet bij. Na Goede Vrijdag kwam de Paasmorgen. Daarover later meer. Voor nu is het goed om je op dat hoofdthema te concentreren, tot je door te laten dringen, te mediteren, er andere bewijzen in de Bijbel bij te zoeken. Het deel van je leven te laten worden. Omdat het over de reden van ons bestaan gaat. Omdat het over de Oorzaak van de liefde van God gaat. Omdat het Hem om mij gaat ....!

God, van God verlaten ... Een Goddelijke Paradox.