Een buitenkansje, eerste categorie.
Een velduil gespot.
Later zelfs twee.
Al weken had ik vogelspotters zien staan met telekanonnen.
's Avonds na werktijd, als ik naar huis fietste.
In Krimpen aan de Lek, vlakbij de 'surfplas'.
Langs de slootjes en in de weilanden moest iets te zien zijn.
Maar ik wist niet wat.
Tot twee weken terug.
Toen zag ik hem gaan, een velduil.
Laag boven de grond, langs de slootkanten op muizenjacht.
Ik heb hem ook gefotografeerd.
Maar helaas, allemaal mislukt.
Te schemerig, bewogen.
Maar vanavond.
Nog redelijk licht.
Geen vogelspotter gezien.
Maar ik zag hem wel.
Zitten in het weiland.
Op twintig meter.
En hij zag mij ook.
Maar bleef gewoon zitten.
Best klein van stuk.
Maar die kop, zo wit, die ogen, zo groot ...
Prachtbeest.
Pas als hij gaat vliegen zie je de spanwijdte van zijn vleugels.
Zeker een meter lang.
Hele series kunnen schieten van zijn jacht.
Gespeeld met verschillende sluitertijden.
Omdat de iso-waarde tegen de schemering erg hoog wordt.
En onscherpe foto's oplevert.
Maar ja, thuisgekomen valt het resultaat toch weer tegen.
Een beetje dan ...
De meeste foto's kun je weggooien.
Al met al toch een geweldige ervaring als niet-vogelspotter.
En de plaatjes vormen het bewijs ...
Dit kom je niet iedere dag tegen.
Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten