op deze
vreemde dag
die begon
als alle andere
dagen
lijkt
de dood
zoals zo vaak
het laatste woord
te hebben
als gevolg
van wandaden
ontsproten
aan ontspoorde
breinen
en ontzielde
geesten
leidend
tot wanhoop
en verdriet
over
de levens
van voorbij
en rusteloosheid
in de harten
van zovelen
die vanaf
vandaag
voor altijd
anders
in dit leven
zullen staan
maar
vanavond
viel ook juist
de zachtheid op
van vele
wolken
aan de hemel
en was het
alsof
een gouden
glans
vanuit de hoogte
en de verte
zich langzaam
openbaarde
aan iedereen
die adem
heeft
in deze
stille week
voor pasen
werd
helderder
dan ooit
de boodschap
van het licht
gebracht
als schril contrast
tegen
de zwartheid
van de nacht
een requiem
van hoop
op leven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten