God ...?
God is niet te vangen.
God is niet te definiëren.
God is niet te vatten in woorden.
God is niet in een hokje te stoppen.
God is niet te ontleden.
God is niet van een veilige afstand te beschouwen.
God is niet logisch.
God is niet aaibaar.
God is niet lief.
God is niet klein en behapbaar te krijgen.
God is altijd groter.
God is altijd meer.
God is altijd onverwacht.
God is altijd anders.
Toch wauwelen wij wat af.
Struikelen over elkaars meningen.
Vechten tegen fata morgana's.
Schieten gaten in andermans bouwsels.
Kleien die van onszelf in stenen, structuren en theorieën.
Soms is het maar beter stil te zijn.
En te mijmeren over verhalen van vroeger.
Te luisteren naar elkaars geschiedenis.
Te dromen van de toekomst.
Bij het haardvuur van ons verlangen, vluchtige ontmoetingen of flitsen van inzicht te delen.
Want die zijn er ook.
Soms.
Als je heel stil bent.
En open staat voor de fluisteringen van de wind.
Soms.
Als je pareltjes vindt.
Tussen de druppels verdriet.
Als je ophoort van een glimp.
Als het licht je heel even aanraakt.
Dwars door de donkere wolken heen.
Als je wordt uitgetild boven de dagelijkse sleur.
Kostbare momenten.
Koester-ontmoetingen.
Hemelse dauw.
God is een schim.
God is een glimp.
Want God is weliswaar niet na te rekenen.
Maar bij tijd en wijlen.
Zo af en toe.
Zo hier en daar.
Zo tussen neus en lippen door.
Maar altijd onverwacht.
Waait er wel eens een gordijn op.
Vangen wij heel even het licht.
Dansen wij zomaar tussen het eeuwige gefluister van een lied.
Want God.
Hult zich in beelden.
Komt binnen in de tijd.
Hecht zich voor even.
Aan iets wat deelbaar en herkenbaar is.
Losse materie.
Al is het vluchtig en ook zo weer voorbij.
Luchtig en ijl als een wolk.
Het is ontegenzeggelijk.
Een knipoog.
God is je adem in de winter.
God is een lied van verre.
God is een melodie van zwijgen.
God is een kleurenregenboog.
God is het suizen van de wind in een loofbos.
God is het wuiven van de halmen.
God is een vrije vogel in de lucht.
God is het ontluiken van de lente.
God is de zomerwarmte.
God is het deinen van de zee.
God is het eerste licht dat opklaart.
God is een zon die langzaam ondergaat.
God is een avondschilderij.
God is de waarheid achter een enkel woord.
God is de eerste schreeuw van leven.
God is de schaterlach van een kind.
God is het gesprek van hart tot hart.
God is de blik van verstandhouding.
God is het woord dat blijft hangen.
God is de uitgestoken hand als je struikelt.
God is het diepste verlangen van je hart.
God is de bergtop van het uitzicht.
God is de schaduw in het dal.
God is de wervelwaterval.
God is het noemen van je naam.
God is de eerbied in een zwijgende kathedraal.
God is het open graf van een geliefde, waaruit dierbare herinneringen opbloeien.
God is de liefde die je mist.
God is het verlangen naar morgen.
God is de storm.
God is de regen.
God is de bloem die eindelijk open gaat.
God is het gedicht dat je raakt.
God is het vergezicht.
God is de afstand tot de maan.
God is het raam dat beslaat.
God is de mist.
God is het licht.
God is de liefde.
God is je hart dat klopt.
Maar dan anders.
Als je geraakt wordt door het onaanraakbare.
Een tegenover.
Intiem.
Een vage vlaag.
Maar adembenemend.
Confronterend.
Zuiverend.
God is de stilte aan het eind van je Latijn.
God is de grote luisteraar.
God is de lezer van je ziel.
God is de gever van het leven.
God is de brenger van het licht.
God is dichterbij dan woorden kunnen overbruggen.
God is dichterbij dan taal kan verbloemen.
God is ...
BIJ JEZUS IN HET TABERNAKEL
BeantwoordenVerwijderenIn de stilte kom ik U beminnen
enkel onze zielen luisteren
heel zachtjes hoor ik U vanbinnen
geen spreken is't, veeleer een fluisteren
Wanneer Uw Godheid mijn ziele raakt
wil zij de vlucht naar boven
zij kan nog niet, zij is nog naakt
louter z'in Uw Liefdesoven
Wanneer ik klein en nietig ben
wendt Gij Uw Aangezicht naar mij
dan weet ik Heer dat ik U ken
dan voel ik U nabij
Ik sluit mijn ogen, hoor Uw Stem
'k durf U bijna niet aan te kijken
"Ik ben niet waardig" zeg ik Hem
"van zoveel liefdeblijken"
Ik vraag niet langer meer
naar het hoe en het waarom
omdat ik zeker ben, O Heer,
dat Gij rechttrekt wat was krom !
Rita Biesemans 19 November 1986 Feest van Sint Elisabeth