Waar ben je?

dagen

vervliegen

de tijd kruipt

altijd weer

voort

en het duister

druipt

over het licht

van het leven

maar

waar

ben jij

toch gebleven

en waar zie

ik ooit mezelf

terug in jou

waarom

dring ik niet

langer

tot je door

hou ik

niet vast

laat ik

niet los

kijk ik

te nors

dans ik

niet meer

losjes

op golven

van tijd

vergeet ik

verzonken in

het zwijgen

altijd op zoek

naar een zuivere

vorm van woorden

voor diepe ideeën

tot je te spreken

bij je te zijn in

de lichte stilte

van het moment

negeer ik

altijd op jacht

naar beelden

van voortgaan

de levende

woorden

van te dichtbij

of ben jij

te ver

te anders

wellicht

te dichtbij

of lijk je

teveel

op mij

ben ik

misschien

te gesloten

te in mezelf

gekeerd

te ver heen

niet zonder meer

benaderbaar

het is

toch niet

dat er geen

teerheid meer is

geen herkenning

geen verlangen

naar meer

het smeult

wellicht 

zacht maar

spettert niet

knettert

niet meer

zoals in dagen

van weleer

zijn wij

bedekt door

duistere wolken

boven het ravijn

van ons

anders

zijn

of worden

wij verzwolgen

door de golven

van ieder onze

eigen druk

doenerij

maar

ik luister

je hardnekkig

uit

want

jij bent toch

het gapende

gat in mijn hart

de donkere

spiegel

van mijn ziel

waar

ben je

waar ben ik

toch altijd

maar weer

op zoek

naar wij

het gist

in de stilte

er is onrust

in ons

en het kiert

door de gaten

van net niet

voorbij

o

kom

kom dan

en woon

weer

in mij