Ja, hij was mooi in beeld, de purperreiger. Hij zag me wel, was ook erg voorzichtig, maar bleef wel gewoon staan. Liep toen een beetje ongedurig heen en weer, met gespitste nek. Toch maar even de andere camera gepakt, want met 63x optische zoom haal je hem dichterbij dan met de 30x.
Toen zag ik hem gespannen kijken en scherp turen naar het gras. Een muis? Een mol?
Vlug de kleinere camera weer gericht, omdat die snelle series kan schieten, en jawel, meteen prijs. Even slingeren en toen hup: hap-slik-weg, al bleef de maaltijd nog wel een tijdje in die smalle keel steken.
Helaas draaide hij zich net om, toen hij die warme spartelhap in zijn keel liet glijden. Die cruciale drie seconden mis ik in de serie. En, ook jammer, de kwaliteit van de foto's is niet denderend.
Maar toch, ik was er bij en het is weer eens gelukt ... Blauwe reigers heb ik het vaker zien doen, maar een purperreiger nog nooit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten