er
druipt
voorzichtig
licht tussen
de kieren
van de morgen
en vormt zich
om tot een decor
van volle kleuren
fantasie
hoog
aan de hemel
vliegen in slow
motion de net
ontwaakte
vrije vogels
en ondertussen
sijpelen trage
vonkjes liefde
zich een weg
naar later
er groet mij
een dag
als alle dagen
van flarden
paradijs
en ik
adem het
allemaal in
zoek traag
maar intens
het ritme
van de stilte
in de tuin
van vertrouwen
in de diepte
van mijn ziel
fluistert een
woordloze
dans van
verlangen
maar
er vallen
ook schaduwen
waar te nemen
en de gebeden
vanuit de diepte
van de nacht
ijlen nog na
ik hoor
de tranen
om mij heen
ze ruisen
geluidloos
omhoog
er woekert
twijfel
boosheid
en wrok
tussen
de harde stenen
van vandaag
de liefde
bron van
het leven
is te diep
en te vaak
gekwetst
het wemelt
van brokken
en bochten
en het zicht
wordt belemmerd
door gordijnen
van angst
en de mist
van zorgen
is er
nog hoop
is er nog
leven
is er nog
liefde
die op ons
wacht
ja
kijk maar
naar de bergen
luister maar
naar het lied
van de stilte
van de bladeren
boven je hoofd
er wordt
wind geboren
er wordt
hoop gezaaid
er wordt
leven gebrouwen
en het licht
heeft zich
zachtjes
genesteld
in je hart
blaas het
maar aan
laat het
maar komen
geef het
maar water
dan zal het
groeien
en
je zult
zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten