Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

zondag 5 juli 2015

Fluisterdromenland



Hé ...!
Pssst.
Hoor eens.
Kom eens hier.
Doe die deur maar open.
Op een kier.
Durf eens over de drempel te stappen.
Van je eigen veilige ivoren toren.
Ga je mee?
Wil je dat?
Ben je nieuwsgierig genoeg?
Wil je het fijne ervan weten?

Nee, niet denken.
Gewoon doen.
Volg je gevoel.
Wees weer kind.
Durf je te geven.
Onbevangen.
Stel je open.
Ervaar.

Kom maar.
Laat je zekerheden los.
Ze zijn gebouwd op het drijfzand van de tijd.
Laat je bezwaren maar varen.
In het heldere water van de vrijheid.
Op de golven van vertrouwen.
Laat je zorgen maar gaan.
Laat je niet ontmoedigen.
Negeer je beperktheden.

Ontvlucht de aarde, ontloop de materie.
Langs de hemel van luchtige wolken.
Drijf mee op je intuïtie.
Verzwaar je lichaam.
Verlicht je geest.
Geloven kent geen grenzen.

Vlieg maar mee.
Naar het fluisterdromenland.
Naar het wilde fantasieënfeest.
Naar het openluchtfirmament.
Naar het meer van mysteries.
Dwaal maar rond.
Onderga.
Adem in.


Inhaleer de fristintelende luchtigheid.
Open je ogen voor het dwarsekleurenfestival.
Er heerst een lentefeest van nieuw leven.
Het licht is alomtegenwoordig en uitbundig.
Alles bot uit en barst open.
Een kleurschakeringenschilderij.
Alles vermenigvuldigt in miljoenenvoud.
Het leven leeft.
Het leven geeft.

Reis van onder de onuitgesproken-woorden-wolkendeken vandaan.
Als een brede pluisjesregen tederheid.
Ontstijg de dimensies.
Naar de verre, blauwe, grenzeloze hemel.
Dwaal tussen de sterren.
Zweef als een engel.
Vrij om te gaan.

Dit is een tempel met open muren.
Dit is een wereld vol verhalen.
Dit is een overvloedig meer.
Dit is een schilderij om in te verdwalen.
Dit is een kunststukje achter de tijd.
Dit is waar alles wordt geboren.
Dit is de bron al het bestaan.
Dit is de fontein van oneindigheid.

Aanschouw al het bekende in tegendraads perspectief.
Achter de schermen.
Van de andere kant.

Relativeer.
Alles is contrast.
Niets is wat het lijkt.
Spiegel jezelf.
Herinner je de zomerse dag in de zon, lang geleden.
Toen het licht zich nestelde in je geest.
En je je geaccepteerd wist door iets, groter nog dan de kosmos.

Weeg het opnieuw, in het andere perspectief van de tijd van nu.
Heradem het in je leven.
Laat al het overbodige los.
Laat al het banale gaan.
En concentreer je op hogere waarden.

Maar besef, dat wat van waarde is, zich niet zo maar laat benoemen.
Het heeft vleugels, maar draait niet om snelheid.
Het schreeuwt niet van de daken, maar fluistert gedempt.
Het maakt geen theater, het doet niet groot op.
Het nestelt zich zachtjes in je hart.
Als het resoneert.
Als het een echo vindt in je leven.
Het geeft om te delen.
Het lijkt onooglijk.
Breekbaar.
Maar het is rijk.
En rijp.
En diep.

Ontdek de scheppingskracht.
Ontmoet het plan achter de gedachte.
Verdwaal in het land van intuïtie.
Verwonder je over je niet-weten.

Hou in.
Sta stil.
Merk op.
Drink in.
Ervaar.

En tussen de wolken krijgt het woord opnieuw vleugels.
Het is geen hard woord met een betekenis.
Geen definitie of logica.
Geen woord met een vaste vorm.
Het lijkt wel verdwaald.
Maar het is ongedwongen.
En uiterst waardevol.
Ongebonden gaat zij haar weg.
Over ongebaande paden.
Het draaglijk licht tegemoet.
Het dartelt en draalt.
Vrij en onverschrokken.
Verbaasd.
Verwonderd.
Ontroerd.
Aangedaan.

Wacht.
Haal even diep adem.
Het universum naar binnen.
Het donkere aardse naar buiten.
Je hart leeg genoeg om te ontvangen.
Want er is altijd meer dan je denkt of weet of vermoed.
Nee, je kunt niet in het licht kijken.
Sommige dingen zijn te groot om te bevatten.
Het gaat elk voorstellingsvermogen te boven.
Maar een toefje, een snufje, een teugje, een glimp, dat is al genoeg.
Het is ten slotte de overkant.
De andere kant van leven.
Maar bedwelmd, vervuld, verbaasd, verwonderd zul je zijn.
Verheven boven de aarde.
Ontsnapt aan de tijd.
Voor eeuwig genezen van oppervlakkigheid.

Kijk.
Maar je kunt het niet zien.
Ruik.
Proef.
Ontdek.
Maar het is geen materie.

Er wordt gewerkt.
Er wordt gewonnen.
Er gebeurt iets.
Er ontstaat.
Het leeft.
Beweging.
Inspiratie.
Kleurenfontein.
Woorden die wellen.
Gedachten die gaan.
Verwondering gewekt.
Relaties geworteld.
Er wordt voortdurend verbazing geboren.
Waarheid ontrafeld.
Een boodschap ontrold.

Hier.
Hier gebeurt.
Wat de wereld gaande houdt.
Zie je het ook?
Herken je iets?
Weet je ervan?

Het is geen fabriek.
Het is een tuin van tevredenheid.
Het is een bron van wellevendheid.
Het ritselt van dromen.
Het bruist van verlangen.
Van lust en van leven.
Van zinvol en hoog gegrepen.
Het is een onzichtbare weg van liefde en betrokkenheid.

Het is niet in systemen te vangen of in dogma's samen te vatten.
Het is niet te boetseren of te vormen in stenen of kathedralen.
Het is niet te claimen door mannetjes met macht.
Het is nooit vast te houden.

Het gaat zijn eigen gang en is altijd anders.
Het is onnavolgbaar.
Het is nooit logisch.

Maar het is wel waar.
Een dragende kracht.
En heel essentieel.
Hoger dan voorstelbaar.
Dieper dan te graven.
En zinniger dan alles.

Zo diep, zo zinnig, dat je er, verbazend genoeg, te vaak aan voorbij bent gegaan.
Onopgemerkt.
Niet-geweten.
Gepasseerd.

Maar dat besef je pas, als je er ooit bent geweest.
Als je er door bent aangeraakt.
Als je leven er door op zijn kop is gezet.
En je er nooit meer los van komt.

Fluisterdromenland.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten