Het was mooi.
Prachtig om te zien.
Een primeur.
Een kleintje kieviet.
Schattig.
Pluizig.
Wankel,
Dartel.
De verhoudingen klopten niet.
Te groot hoofd.
Te klein lichaam.
Af en toe struikelde hij.
Maar ja, hij moest ook nog groeien.
Moeder waakzaam in de buurt.
Maar ze liet hem gaan.
Ze liet hem los.
Alleen.
Op eigen benen.
Het gras van de golfbaan was kort gemaaid.
Daarom viel mijn oog er op.
Ik ben gestopt.
Kon rustig foto's blijven maken.
Er zat alleen een slootje tussen ons.
Het 'dapper ding' dwarrelde wat ontdekkend rond.
Pas toen de golfers naderden.
Niks ziend, druk redenerend over een of andere bal.
Toen begon de moeder te waarschuwen.
O, wat een geinige primeur ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten