Stel je voor ...

Stel je voor ...

... dat de tijd bevriest ...
... dat de nacht verdwijnt ...
... dat de stress vervliegt ...
... dat de stilte heerst en heelt ...
... dat de rust zijn intrede doet ...
... dat de eenheid de verschillen smeedt en hecht ...
... dat wij thuis zullen komen in een heel grote familie ...
... dat wij mogen verdwalen in de liefde ...
... dat de hemel de aarde raakt ...
... dat wij zullen dwalen tussen de sterren ...
... dat woorden niet meer te kort schieten ...
... dat we elkaars gedachten kunnen lezen ...
... dat we elkaar in het hart mogen kijken ...
... dat we versteld zullen staan ...
... dat we met recht ontroerd mogen zijn ...
... dat we mee mogen zingen in een heel groot koor ...
... dat de wind ons zal leiden ...
... dat het licht ons zal voeden ...
... dat onze dromen uit zullen komen ...

Het is niet voor te stellen.
Het is fantasie.
En toch ...

We leven in een voorportaal.
We plaveien alle platgetreden paadjes.
We settelen ons in bakstenen.
We stapelen wat we vatten kunnen.
We hechten ons aan materie.
Wat we zien zou het moeten zijn.
We regelen alles in regeltjes.
We komen woorden tekort om te verklaren.
We vergapen ons aan de sterren.
We doen niet voor elkaar onder.
We willen altijd meer.
Nemen met minder geen genoegen.
We zoeken altijd iets nieuws.
En voor het nieuws sluiten we onze ogen.

Het is niet voor te stellen.
Het is de harde werkelijkheid.
En toch ...

We vallen.
We struikelen.
We verdwalen.
We schieten te kort.
We krijgen spijt.
We zijn onrustig.
We blijven wie we zijn.
De maskers vallen af.
Ooit zullen we in de spiegel moeten kijken.
Ontdekken wie we zijn.
Diep, diep van binnen.
Verborgen in onszelf.
De verwarring.
De duisternis.
De scherven.
Het monster.
De mist.
De pijn.

Het is onvoorstelbaar.
Het is de oorzaak van veel leed.
En toch ...

Soms.
Fluistert er iets.
Treft je een woord.
Zie je wat bijzonders.
Breekt het licht even door.
Trekken de wolken weg.
Vang je een glimp op.
Voel je het, diep van binnen.
Raakt het je.
Gaat er iets dagen.
Wordt er een tipje van de sluier opgelicht.
Daalt er een rust neer.
Ga je ontspannen slapen.
Of lucide dromen.
Alles valt op zijn plek.
Tevredenheid alom.
Noem het geluk.
Het hecht zich.
Het wordt gezaaid.
De zwarte akker neemt het op.
Voor later.

Het is niet voor te stellen.
Nochtans, het kan zo maar gebeuren.
En toch ... is het meestal ook zo weer voorbij.

Maar.
Toch.
Weet je.

Heb je het al ontdekt ...?

... dat het leven gegeven is ...
... dat niets is wat het lijkt ...
... dat niets wat je ziet blijvend zal zijn ...
... dat dat wat verborgen is, waarde heeft ...
... dat er een werkelijkheid ligt achter de realiteit ...
... dat alles verwijst naar iets anders ...
... dat dromen niet altijd bedrog zijn ...
... dat er wel eens water sijpelt uit de hemel ...
... dat het licht de dragende kracht van ons leven is ...
... dat onze adem leven doet ...
... dat de wind een oorsprong heeft ...
... dat de weg naar een doel leidt ...
... dat de deur naar de horizon open staat ...
... dat er kracht ligt in het woord ...
... dat alles een ziel heeft ...
... dat het leven uit relaties bestaat ...
... dat de liefde alles verandert ...
... dat kleine zaadjes onze toekomst bepalen ...
... dat groei een traag en bedachtzaam veranderingsproces is ...
... dat de vruchten van de oogst bepalend zullen zijn ...
... dat de bron waar wij uit putten er toe doet ...
... dat de waarheid niet om kennis gaat ...
... dat moeilijkheden iets moois kunnen voortbrengen ...
... dat een vloek een zegen kan worden ...
... dat het leven een voorportaal is ...
... dat de dood het einde niet is ...
... dat het nu allesbepalend is ...

Stel je voor ...
Er is niet veel nodig om het te begrijpen.
Je hoeft het alleen maar te geloven.

... door het je voor te stellen ...
... door op zoek te gaan ...
... door je te laten vinden ...
... door je over te geven ...
... door jezelf te verliezen ...
... door te kijken naar de Liefde ...
... door de Waarheid te aanvaarden ...
... door de Deur naar verder te durven gaan ...
... door op de Weg te blijven gaan ...
... door je te laten leiden ...
... door het te aanvaarden en ontvangen ...
... door door het Water te gaan ...
... door op te staan in een nieuw Leven ...

Stel je voor ...
Het is niet voor te stellen.
Het gaat je voorstellingsvermogen ver te boven.

Maar het wordt je zo maar voorgesteld.
Alles wordt uitgedeeld.
Voor wie het durft geloven.
Doe het maar gewoon.
Kies nauwkeurig en je zult losjes leven.
Het is niet gratis, maar er is wel voor betaald.

Wie had dat kunnen denken?
Wie heeft dat durven dromen?
Wie heeft dat ooit bedacht?
Wie weet wat er nog komen gaat?

Kom.
Ik stel voor.
Laten we gaan.
Want.
Stel.
Er komt nog meer.
Veel meer.
Voor wie het vatten kan.
Onvoorstelbaar.

Stel je voor ...