Als een grutto niet alleen opvliegt, maar ook om je hoofd blijft vliegen, in grote bogen en met veel kabaal, dan weet je, dat je redelijk in de buurt van zijn nest bent gekomen. Hij gaat meestal niet zo ver als de kieviet, die ook schijnaanvallen doet, maar is wel nadrukkelijk aanwezig.
Sowieso heeft het weinig zin om naar dat nest te zoeken in het hoge gras, want de jongen houden zich door het geroep van hun ouders, toch al gedeisd. Maar gisteren toch wel even geprobeerd om die vliegende grutto's vast te leggen. Dat viel nog niet mee, de zon boven mijn hoofd, vliegensvlug in hun bewegingen, en een reserve-fototoestel wat niet direct reageert als je de ontspanknop indrukt. De meeste foto's zijn dus mislukt. Van de andere heb ik er een paar bij moeten snijden.
Maar het blijft toch een mooie vogel, zo met zijn lange, puntige snavel en de uitgespreide vleugels afstekend tegen het licht, waardoor de prachtige tekening van de veren goed te zien is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten