laat mij
ook maar
ook maar
onbekommerd
zonder redenaties
losjes
ongeremd
en op de toppen
van een heilig
moeten
beelden dragen
door de tijd
woorden vangen
uit het leven
glorie zingen
vanuit het allerdiepste
plekje
van mijn hart
omhoog gericht
om weer
terug
te geven
van wat ik hier
ontvangen mocht
niet
gehinderd
door materie
onbeschroomd
en over grenzen
heen getild
zo
zoals
de vogels
boven de aarde
op door de wind
bewogen
losse takken
breekbaarheid
luidkeels
met open
mond
uit volle borst
ja
onbekommerd
de vrijheid
van de hemel
tegemoet
een lied
een leven
een onhoudbaar
verlangen
naar meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten