de lente
bloesemt zich
verbaasd
naar buiten
wat verborgen
was komt nu
naar boven
aarzelend
zoekt het
naar licht
wat
zo zwak
leek blijkt
te sterk
en breekt
aan alle kanten
open bloeit
in vele kleuren
op
wat
een graf
leek herbergt
onmiskenbaar
een fontein
van leven
het suist
het ruist
het siddert
en fluistert
uitbundig
beloften
voor later
en achter
al dat uiterlijk
vertoon
laat zich
het zaad
van geloof
vermoeden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten