Gisteren.
Een dag van bijzonder fraai licht.
Het begon al 's morgens.
Direct bij zonsopgang.
Na een nachtje lichte vorst.
Alles wit.
Elke grasspriet bedekt.
Met rijp tot in de kleinste dtails.
Maar dat licht ...
Gedimd.
Gedempt.
Deemstig.
Heiig.
Afijn, de vorige serie liet daar iets van zien.
Maar 's middags moest ik vroeg thuis zijn.
Om twee uur de pont gepakt.
Daar begon het.
Een schapenwolkendek.
Met daarachter het licht van de zon.
Gefilterd.
Bij de molens van Kinderdijk ben ik gestopt.
Meerdere keren.
Vanaf de dijk deze keer foto's genomen.
Met tegenlicht.
Zo bijzonder.
Mooi.
Ingetogen.
Pastelkleuren.
Transparant.
Maar.
Genoeg woorden.
Laat de beelden maar spreken.
Zingen naar boven.
Een loflied op licht.
Een ode aan het leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten