Hardnekkig

Neem me niet mee.
In de waan van de dag.
In de strijdbare meningen.
Alle heftige speculaties.
In de hectiek van het moment.

Ik laat me niet opjagen.
Ik kies geen partij.
Ik laat me niet vangen.
Ik pas voor de vurige debatten.
Ik neem het nieuws steeds globaler tot me.
Ik hoef alle smerige details niet te zien.
Ik weet zo ook wel dat de wereld doordraait.
Dat het altijd gekker kan.

Nee.
Laat me met rust.
Ik zie het wel.
Maar op afstand.
Alle onrust.
Alle leed.

En ja.
Ik schrik ervan.
Telkens weer.


Maar.
Hardnekkig.
Blijf ik geloven.
In zachtheid.
In menselijkheid.
In het goede.
In het schone.
In het ware.
In de liefde.
In het leven.

Soms verborgen achter een masker, een muur, een woud van meningen.
Van ieder mens.
Ieder groot geworden kind.
Schuilt de hunkering.
Zingt de vrede.
Fluistert de wind van de geest van vriendschap.
Betrokkenheid op elkaar.
De gift van boven.
Het doel van het leven.
Kwetsbaarheid.

Hardnekkig.
Stijfkoppig.
Eigenwijs.
Teruggetrokken maar met weidse blik.
Koester ik dat vertrouwen.
Geef ik het water.
Zoek ik naar woorden.
Zing ik het uit.

Kom.
Kom dan.
Dans met mij door het leven.
Kom in de kring.
In het holst van de nacht.
In het heetst van de strijd.
Hardnekkig en vastberaden.

Stook het vuur op van de liefde.
Bouw luchtkastelen vol geloof.
Schudt aan de bomen.
Laat de bladeren vallen.
Strooi het zaad met handen vol.
Dicht voor de toekomst.
Voedt het vertrouwen.
Hou elkaar vast.
Kijk in de ogen.
Praat met elkaar.
Proef elkaars hart.

Hardnekkig, ja.
Maar met zachte harten.
Met strelende handen.
Met ogen vol tranen.
Want de liefde zal overwinnen.
Altijd.
Eeuwig.