Het regende.
Donkere wolken.
En toen, later op de avond, kiekte de zon nog even onder de wolken door.
En kwam de regenboog.
Die kon ik niet vangen, althans zonder lelijke lichtmasten of huizen.
Toen het regenen overging in druppelen.
Toen trok ik toch de stoute schoenen nog maar even aan.
Op jacht naar de regenboog.
Maar die was al bijna weg, op wat restjes na.
De zon was al laag, bijna verdwenen.
Maar de gloed die eronder hing was zo mooi.
Oranje-goud.
Damp over de weilanden.
Zonnestralen door de bomen.
Toch maar even de Tiendweg uitgefietst.
En dat schouwspel was zo adembenemend mooi.
Nog mooier dan de fraaie taferelen van de avond ervoor.
En dat was al zo fantastisch.
Afijn.
Kijk zelf maar.
Onderga.
En ja, ik ben nat geworden.
Uiteindelijk gingen de druppeltjes weer over in druppels.
Maar het was het meer dan waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten