is een
herinnering
aan het einde
dat komt
onherroepelijk
ondanks
het lage
warme licht
van de zon
de zachte kleuren
van de bladeren
van de bomen
van rood en geel
en bruin
ik
kan
de tijd
niet
claimen
bevriezen
vasthouden
zelfs
deze schoonheid
gaat voorbij
weemoed
drijft
voorbij
als de wolken
in de lucht
de avond valt
al is het zacht
het einde naakt
het donker wacht
de dood
is ongenaakbaar
de winter
van het leven
wacht
realiteit
die noopt
tot mijmeren
gedenk
te sterven
mijn ziel
er is er
Eén
die wacht
dan
als alle licht
verdwenen is
het zaad
in de grond
van de akker ligt
maar ook nu
want wat dan is
wordt nu beslist
nu
het moment
dat ik zo graag
bevriezen zou
herfst
beelden
om van te genieten
maar ook
om
even
stil te staan
je koers
en je doel
te bepalen
voor het
donker wordt ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten