Aan het eind van een intensieve fotomiddag met héél veel foto's, te veel om nu al uit te zoeken en te delen, kwam deze eerste purperreiger van het seizoen nog even in beeld. En hoe. Ik had hem vol in het vizier, zeker een kwartier lang, en, vreemd genoeg, hij mij ook. Ik durfde me niet te verroeren en kreeg kramp in mijn benen, maar heb hem zeer uitgebreid vast kunnen leggen.
Meerdere kleine visjes werden gevangen en verorberd, die zal ik later wel laten zien.
Maar wat een prachtbeest is het toch, vooral zo tussen het lichte riet en het groene gras. En als dan ook de zon nog even gaat schijnen, dan is het een wonderlijk kleurenpalet wat je zo maar in beeld krijgt. Geniet vast even mee van dit voorproefje ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten