Uitslag Bloghop april

Het thema van de #bloghop van Christelijke Webloggers voor de maand april, namelijk het door mij aangedragen diepdenkwoord 'gebrokenheid', leverde een tiental inzendingen op, waarvoor mijn hartelijke dank. De laatste week, de valreep, leverde een ware eindsprint op, met wel zeven nieuwe bijdragen ...

Zoals altijd, alle bijdragen zijn zeer verschillend, van vorm en invalshoek, het wonder van diversiteit en verscheidenheid. Maar toch ook wel met een centraal, alles overkoepelend idee, dat geborgenheid niets met 'denken' te maken heeft, maar veel meer met 'voelen', intens of sluimerend voelen met je hart. Ja, verder dan dat, ook dat zie je bij alle bijdragen terugkomen, nóg meer met 'geloven', vanuit het diepst van je ziel, het eeuwige wat diep in je is gelegd, dat uitreikt, dat zich uitstrekt, dat intens verlangt, dat hunkert. Naar aandacht, naar herkenning, naar contact, naar echte, diepe liefde. Wederliefde. Eeuwige liefde.

De eerste bijdrage was er al heel snel, van Justine, alias Ingeborg, van 'Als het leven ... kwetsbaar'. Binnen een uur na bekendmaking, maakte en publiceerde zij haar bijdrage, in de vorm van een gedicht 'Van gebrokenheid naar geborgenheid'. Mooi om te zien hoe zij de gebrokenheid, die zij dagelijks ervaart (in soms extreme mate), door het geloof weet om te buigen naar de ervaring van geborgenheid, ja ze durft zelfs zo ver te gaan om te zeggen, dat ze juist door het ervaren van die dagelijkse gebrokenheid des te meer de geborgenheid nodig heeft. 'Van verlatenheid naar veiligheid'.


De tweede bijdrage is van de hand van Petrina Wols van 'Schrijfgelukjes'.'Geborgen weten' is de titel ervan en zij grijpt terug op een lied dat ze vroeger al zong: 'Mijn leven is zeker in Gods hand. Mijn leven houdt dankzij Jezus stand. Vandaag en morgen ben ik geborgen. Volkomen veilig in Gods hand.' Maar dat kan alleen als je zelf klein wordt. Aan de hand van een gedicht stelt ze uiteindelijk de vraag aan elke lezer: 'Hoe is dat in jouw leven?'

Dan een inzending van Regina Nielen van 'Kwetsbaar voor Hem'. Zij verwoordt het in 'Geborgen in Jezus armen' als een verlangen náár geborgenheid, een hunkering te midden van de dagelijkse gebrokenheid, waarover in haar blog ook genoeg te vinden is. Als een stille, bescheiden, bijna verlegen christelijke weblogger, probeert ze daarin anderen te bemoedigen, vanuit haar 'kwetsbaarheid over mijn angst- en dwangstoornis, hooggevoeligheid en geloofsleven'. Een dappere geloofsdaad op zich, om zo vanuit je eigen gebrokenheid anderen je hand en je hart te reiken ...

De volgende inzending is van Tirza Atsma van 'Roar of love' en is getiteld 'Geborgen'. Zij heeft daarbij direct de associaties 'in een ruimte opnemen'. Via 'onderduiken' en 'hemelvaart', uitlopend op Anne Frank, Bevrijdingsdag en Hemelvaartsdag, eindigt ze met een gedicht van Charissa Bakema, waarin de wolk van Hemelvaartsdag staat voor de aanwezigheid van God. Er is altijd vernieuwing en verandering mogelijk ...

Een geheel andere invalshoek laat Maahtje (Margé Buitinga) zien, die op haar blog met de titel 'Geborgenheid' iets vertelt over hoe je na veertig jaar huwelijk op elkaar bent ingespeeld en niet veel woorden nodig hebt om elkaar te begrijpen, te aanvaarden en aan te voelen. Je veilig voelen. Rust ... Zij eindigt met een verwijzing naar het verhaal van Ruth, waar Naomi zegt: “Moge Hij ervoor zorgen dat jullie allebei geborgenheid vinden in het huis van een man” ...

Ronde Graaff doet deze keer ook een duit in het zakje. In 'Schaduw van ommekeer' neemt hij ons mee naar een Bijbelstudie-avond, waar de woorden van een lied blijven hangen ... 'Groot is Uw trouw, o Heer, mijn God en Vader. Er is geen schaduw van omkeer bij U.' De tekst van Klaagliederen waar het lied op gebaseerd is, spreekt ons ook nu nog aan met de woorden: ‘Het is de goedertierenheid van de Heere, dat wij niet omgekomen zijn.’ 'Jezus kwam om in onze plaats de straf te dragen en ons te redden. Door genade wil Hij ons nieuwe hoop geven. Al ervaren we Hem niet altijd, Hij is er en gaat met ons mee.' De slotzin is mooi en diepzinnig ... 'Dwars door de diepte wijst het aloude pad ons de goede weg naar Thuis.'

Diane van 'Waardevol mens-zijn' baseert haar bijdrage 'Weten dat je geborgen bent' op twee Bijbelteksten, namelijk Psalm 57 (Wees mij genadig, God, wees mij genadig, want bij u is mijn leven geborgen. In de schaduw van uw vleugels zal ik schuilen... Mijn hart is gerust, o God, mijn hart is gerust, ik wil voor u zingen en spelen.) en Kol. 3 : 3 (Ons leven is met Christus verborgen in God).
Terwijl de wereld wordt geregeerd door angst is er voor de gelovige de zekerheid: 'Er is niks dat ons kan scheiden van Gods liefde.' Via een tekst uit Filipenzen komt ze uiteindelijk tot haar slotconclusie: 'Als God in het middelpunt van je leven staat, dan valt alles op zijn plek en dan ben je pas echt geborgen.' Een waardevolle waarheid die iedereen mag horen ...

Dan de bijdrage van Chiel Voerman, getiteld 'Geborgenheid'. Een jeugdherinnering, in de auto. De camping. Een lied. Maar het is een beetje anders dan anders, want er borrelen veel vragen boven. Open vragen ... 'Zwitsal-gevoel'? 'Vertel eens ...?' Een uitnodiging dus voor een echt gesprek, met open vizier. Toch staan er in het genoemde lied ook deze woorden, als een intens gebed: "Wees mijn verlangen, o Heer van mijn hart, Leer mij U kennen in vreugde en smart. Laat mijn gedachten op U zijn gericht, wakend of slapend, vervuld van Uw licht. Geef mij uw wijsheid, uw woorden van eer, dat ik in U blijf en U in mij Heer, U als mijn Vader en ik als Uw kind dat in Uw armen geborgenheid vindt."

Heleen Visser van de 'Groeiblog' stuurde ook een bijdrage in, eveneens met de titel 'Geborgenheid'. Het woord roept bij haar in eerste instantie een ouderwets, oubollig gevoel op, maar ze bedenkt aan de hand van twee bezoeken aan Bobbejaanland en de Efteling, dat daar niks mis mee is. Een gevoel van veiligheid. Eén zin wil ik er uitlichten: 'Geborgenheid en veiligheid wil zeggen dat je jezelf kunt en durft te zijn.' Dat betekent dus, inclusief al je mogelijke onhebbelijkheden, zo is er ook ruimte voor elkaar, en voor je echte puber-kinderen.

De laatste inzending, op het aller- allerlaatste nippertje binnengekomen (...) is die van Lineke Mooibroek, met haar variatie op het thema 'Geborgenheid'. Eerlijk, somber, cynisch bijna, klinken ook hier de vragen. Want ja, het komt wel, die geborgenheid, later ... Maar nu, hier?
'Vertel me dan over geborgenheid. Reik me aan, waar ik het kan vinden. Zodat ik het kan geven aan mensen, die het zoeken.' Ze eindigt met het kruiswoord van Jezus: 'Het is volbracht'.
'Dat alleen geeft de wereld geborgenheid in gebrokenheid. En dat geeft mij geborgenheid in gebrokenheid. Omdat er een einde aan zal komen.'

***

Ja, dat waren ze dan alle tien. Zoals al eerder gezegd, mooie, tere, eerlijke pareltjes, stuk voor stuk. Allemaal anders, verschillend, verscheiden als het leven zelf, vanuit ieders eigen achtergrond geschreven, vanuit een telkens ander perspectief, en verwoord met de eigen, specifieke gave van uitdrukking. Maar ook allemaal cirkelend om die echte Bron van geborgenheid. Voor later, zeker. Een Mysterie dat we nog niet kennen. Maar toch ook voor nu al. Al zie je dat niet. Nu niet. Niet goed. Of helemaal (even) niet ... Je mag het proeven, soms. Je mag ervan horen, als van zachte fluisteringen. Je mag het ervaren, zo nu en dan. Je mag het geloven, zeker weten!

En dan aan mij nu de keus om te kiezen. Lastig. Want wie je ook kiest, de anderen doe je toch min of meer te kort. Maar vooruit, het moet. Welaan dan ....

Mijn keus is gevallen op de bijdrage van Regina Nielen. In enkele regels, een eenvoudig verdicht vertelsel, verwoordt zij op een eerlijke wijze haar verlangen naar de geborgenheid. Zij strekt zich er naar uit, maar kan het niet goed vinden. Of durft dat niet met zoveel woorden te zeggen.

Wie haar blog kent, met de toepasselijke naam 'Kwetsbaar voor Hem', weet vanuit welke moeilijke weg en omstandigheden zij dit allemaal heeft opgeschreven. Er zit een wereld van verdriet achter. Maar om dat toch te tonen aan anderen, jezelf in al je kwetsbaarheid te laten zien, daar heb je lef voor nodig. Ik zou bijna zeggen, daar heb je geloof voor nodig. Daarvoor moet het zaad van de liefde al zijn gezaaid in je gekwetste hart. Daarvoor moet je zijn aangeraakt door de Onaanraakbare. Wellicht dat ze dit zelf niet zo ziet, of zal durven zeggen, maar daarom doe ik dat maar voor haar. Bij deze ...

Regina, van harte gefeliciteerd. Ik wens je veel geborgenheid toe in je leven. En de nabijheid van Hem, die je wil vasthouden in al je pijn en aanvechtingen. Hij zorgt voor je, zoals een moeder haar kind verzorgt en voedt en koestert, vanuit het diepst van haar hart.

En ik wens je succes bij het verzinnen van een thema voor de maand mei.