Twee reigers in beeld vanmiddag, een paar honderd meter uit elkaar. Reiger één lijkt water te drinken uit de sloot, wat ze meestal doen als ze zojuist een, meestal nog levend, hapje hebben verschalkt. Nadere bestudering van de foto's, leert achteraf dat hij wel degelijk iets in zijn snavel had, het weer even laat vallen en het vervolgens weer in zijn bek neemt. Niet nader te identificeren wat het precies is.
Reiger twee was allereerst een toevalstreffer, ik fietste langs hem in het gras en zag toen pas dat hij iets in zijn bek had, waarschijnlijk een mol, het zag er in ieder geval stevig uit. Toen hij me zag, vloog hij op en kon ik nog net een paar snelle foto's maken. Niet goed gelukt dus, wel nog redelijk te zien dat hij iets in zijn bek houdt.
Even snel omgekeerd en daar zat hij, tussen het riet, onschuldig kijkend, maar de buit was al binnen. Nog een slokje na en daar ging hij weer. Nog geen minuut later, dezelfde reiger, hetzelfde plekje als even daarvoor, weer met een nieuwe vangst. Nu duurde het even voor hij wegvloog en kon ik wat beter en van dichtbij foto's maken. Een iets kleinere prooi deze keer, waarschijnlijk een muisje, maar het doodsbange gepiep kon ik heel duidelijk en nadrukkelijk horen.
De dunne grens tussen leven en dood in beeld gebracht. Oftewel, eten of gegeten worden ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten