Zwanen zijn zo lieflijk.
Dansers in de lente.
Statig, fier, trots.
Wit van licht.
Maar vanmorgen zag ik weer een staaltje ...
Terreur zou ik het bijna willen noemen.
Concurrentie?
Verkrachting?
Het ging er niet zachtzinnig aan toe.
Toch even gestopt.
Vastgelegd op film.
Een paar stenen gegooid.
Geen effect ...
Helaas.
Ik moest verder.
De andere kant van leven in de natuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten