Wacht op morgen

Er zijn weer heel wat woorden uitgegoten.
Er is weer akelig beeldend gepreekt.
Al het bekende kwam weer langs.
De ellende in haar lelijkste vorm.
In geuren en kleuren.
Tot in detail.

Al het bekende.
Al het al zo vaak gehoorde.
Het onmenselijke.
De rituele slacht.

Toch.
Landde het niet.
Raakte het niet.
Deed het niets.
Het ging langs ons heen.
Over de hoofden.
Langs het leven.
Gewoon voorbij.

Waarom?
Hoe kan het?
Zo'n cruciale gebeurtenis.
Zo'n wezenlijke betekenis.
Zo'n kernmoment uit de menselijke geschiedenis.
Zo'n wereldgebeuren, vanuit de hemel geregisseerd.
Maar deel van de mensheid, voltrokken door personen.
Van vlees en bloed.
Zoals jij en ik.


Is het omdat de ellende.
Ons al te veel omringt.
Al te dicht nadert.
Een wereld vol leed.
Een mensheid op drift.
Onrust alom.
Levens die langs elkaar heen leven.
Gebrokenheid overal.
De kranten staan er vol van.

Het komt uit zo'n andere wereld.
Zo ver weg.
Zo lang geleden.
Zo ongrijpbaar.

Misschien.
Past het beter.
Om te zwijgen.
In gedachten verzonken.
Te mediteren.
Met het hart.
Te zoeken.
Met de ziel.

Stil te staan.
Stil te zijn.
Bij de intense diepte.
Bij de onnoemelijke leegte.
Woorden in te slikken.
De hand voor de mond.
Ontdaan.
Verward.
Gesloten.

Dicht.

Maar.
Open.
Voor het mysterie.

Niet uit te leggen.
Niet te doorgronden.
Niet te verwoorden.
Niet te verkopen.
Niet te koop.
Niet mooi.

Maar.
Wel diep.
Wel hoog.
Wel ver.
Wel waar.
Wel cruciaal.
Van levensbelang.

De hemel die de aarde raakt.
God die de mensen zoekt.
Het woord dat landen wil.
Het licht dat zoekt.
Het brood dat breekt.
Het water dat leeft.

Een kruispunt, ja.
Dat kruis.
Nu leeg.
Dat graf.
Nu vol.
Van God.
Los van ons.
Los van de hemel.
Vol van verwachting.
Vol van de toekomst.
Vol van de eeuwigheid.

Onbegrepen.
Onbegrijpelijk.
Ver boven ons verheven.
Maar wel tot ons gekomen.

Gedaald.
In ons graf.
In ons leven.
In ons streven.
In ons zoeken.
In ons zijn.

Wie zal begrijpen?

Niet te zeggen.
Of uit te leggen.
Niet te verwoorden.

Het woord.
Vermoord.
In de winter.
Van het leven.
Het rijpt voor later.
Als bloesembelofte.
Als zomerzin.

Kom.
In de stilte.
Deel in het zwijgen.
Laat alles los.
Aanvaard het wonder.
Kijk naar het licht.
Zie de wolken gaan.
Hoor naar het fluisteren van de wind.

Het zindert.
Het bruist.
Het wacht.
Het broedt.
Het wroet.
Het ligt.

Het licht.
Het leven.
De liefde.
Het mysterie.
De eeuwigheid.

En wacht.
Intens.
Biddend.
Zonder woorden.
Leeg van jezelf.
Wacht.
Op morgen.

Ja wacht.
Op morgen.
Als de rups.
Vlinder wordt.