Het is zo koud.
Het is zo kil.
Het is zo anders.
Zo alleen.
Zo veel dingen.
Langs mij heen.
Zo veel mensen.
Om mij heen.
Zo alleen.
Zo veel woorden.
Zo veel herrie.
Zo veel ruzie.
Zo veel pijn.
Ik trek mij terug.
In mijn cocon.
Van stilte.
Mijn alleen.
De wereld.
Draait maar door.
Alles versnelt.
Naar het einde.
En ieder gaat voort.
Alsof het einde.
Nooit zal.
Komen.
Zo stil.
In mij.
Zo leeg.
In mij.
Zo helemaal.
Alleen.
Maar.
Ondertussen.
Is het gisteren.
Geweest.
Een diepe stilte.
Om mij heen.
Een leegte.
Die om vulling.
Smeekt.
En zin.
Tegen beter.
Weten.
In.
En dan toch.
Die stille schreeuw.
Naar boven.
Om leven.
Nu.
Of nooit.
En het blijft.
Stil.
Zo stil.
Zo helemaal.
Alleen.
Het antwoord.
Wacht.
Het woord.
Is stil.
Het leven.
Laat zich.
Niet meer horen.
Het leven.
Schuurt.
Het graf.
Wacht.
***
En toch.
En toch.
Waait de wind.
En toch.
Drijven de wolken.
Voorbij.
En toch.
Bloeit.
De bloesem.
En toch.
Is het licht.
Anders.
Er wenkt iets.
Er wacht iets.
Verscholen.
Verstopt.
Er lekt.
Liefde.
Uit de lucht.
Er wordt.
Zachtjes.
Op een hart.
Geklopt.
Voedingsbodem.
Omgeploegd.
De vogels.
Roepen.
Onverstoorbaar.
Naar de hemel.
Elke morgen weer.
Iedereen.
Op zijne wijs.
Het licht is anders.
Ik voel het wel.
Ik zie het aan.
Ik geloof het ook.
Hardnekkig.
De rivier.
Vol licht.
En leven.
Stroomt.
Nog altijd door.
De zee wenkt.
De morgen komt.
De dag nadert.
De zomer staat.
Op springen.
Het licht.
Het licht.
Is anders.
Zo anders.
Ik voel het.
Resoneren.
Vibreren.
Als weerklank.
Van de nacht.
Er is iets.
Los gemaakt.
Gekomen.
Gedaald.
Opgestaan.
Gegaan.
Een zaaier.
Ging uit.
Om te zaaien.
Stap voor stap.
Zijn gang.
Zijn leven.
Zaaide zich uit.
Deelde zichzelf.
In het duister.
Van de nacht.
Leven.
Liefde.
Tederheid.
Licht.
Ja.
Het licht.
Is anders.
Ik voel het.
Ik weet het.
Ik geloof het.
Echt anders.
Een gloed.
Een glans.
Een verlangen.
Heimwee.
Naar de toekomst.
Stilte.
Na de storm.
Kleur.
Aan de hemel.
Zie je het ook?
Voel je het al?
Komt het er aan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten