Sow for yourself righteousness, reap the fruit of steadfast love; break up your fallow ground, for it is the time to seek the Lord, that He may come and rain salvation upon you (Hosea 10:12).

maandag 28 november 2016

Ik geloof in het licht



Ik geloof in het licht, want de duisternis prikt achter mijn ogen.
Ik heb de duisternis ervaren, diep van binnen, in mijn genen, in mijn nieren.
Ik geloof in het licht, want het zit daar ook ergens verborgen, maar wil naar buiten.
Ik geloof in het licht, want het doet mij ervaren en zien, ondergaan en beleven.
Ik geloof in het licht, want het omgeeft mij, verder dan de hemel, dieper dan de aarde.

Ik geloof in de adem, want zij komt van zo ver.
Ik geloof in de slaap, want zij levert mij dromen over wat er beleefd is en wat nog moet komen.
Ik geloof in kleuren, want zij geven licht aan de dag.
Ik geloof in bewegen, als de eeuwige dans van de jeugd.

Ik geloof in de vragen, de meeste antwoorden komen pas later.
Ik geloof in luchtigheid, want ik heb in de modder geworsteld.
Ik geloof in de liefde, want de dood heeft niet het laatste woord.
Ik geloof in water, want ik herken de eeuwige dorst.
Ik geloof in regen van boven, want ik heb de lente zien ontspruiten uit de donkere aarde.
Ik geloof in bloei, want de winter zal niet zegevieren.
Ik geloof in zegen, ondanks alle verdeeldheid.
Ik geloof in de zee, want er is een verlangen dat mij drijft.
Ik geloof in de horizon, want er is een grens aan wat mijn beperktheid aan kan.
Ik geloof in de stilte, want ik heb de storm getrotseerd.

Ik geloof in mezelf, want ik heb de gemeenschap geproefd.
Ik geloof in de ander, want ik kom van mezelf te kort.
Ik geloof in de dag van vandaag, want ik weet dat morgen voor zichzelf zal zorgen.
Ik geloof in morgen, want zonder dromen kun je niet leven.
Ik geloof in stilstaan, want altijd maar doorgaan geeft te veel onrust.
Ik geloof ook in voortgaan, want wandelen brengt je hart juist tot rust.
Ik geloof in struikelen, vallen, op je tanden bijten en weer doorgaan.

Ik geloof in de vrijheid van de geest, want voorgevormd is te benauwd, te luchtig of te makkelijk.
Ik geloof in de wind, ook al heb ik hem tegen, maar juist niet in stenen van beton of tafels van graniet.
Ik geloof in een innerlijke drive, die van buiten is gekomen.
Ik geloof in het leven, ook al duurt het maar even.
Ik geloof in de hemel, ook al kan ik er met mijn verstand niet bij
.
Ik geloof in het licht van de dag.
Ik geloof in het wonder van leven.
Ik geloof in het gebarsten licht van een leven voorbij.
Ik geloof hardnekkig en tegendraads in het licht voorbij de grens van verder.
Want het komt naar mij toe.
Het komt me halen.

Ja.
Er is duisternis.
Er zijn vragen.
Er wordt geworsteld.
Het blad valt af.
De kleuren vernevelen.
De pijn gaat diep.
De winter staat voor de deur.
Ik kom adem te kort.
Ik zit te klappertanden.
Gebrokenheid alom.
Rafelrandjes.
Schoonheid overal, maar niet volmaakt.
De hoogte en de diepte.
Grenzen.
Eindigheid.

En toch ...
Ik groei in het donker, in de diepte, in de verte, in de toekomst, in voorbij ...
Ik geloof in een spiegelbeeld, een contrast, een paradox.

Van liefde.
Van lichaam en ziel.
Van hemel en aarde.
Van tijd en eeuwigheid.
Van leven en dood.
Van God en mens.

Ja.
Ik geloof in het licht, want er moet toch iemand zijn die iets uit niets heeft gemaakt?
Ik geloof in de kunstenaar als de grote dirigent.
En er moet toch iemand zijn die alles ziet?
Overziet.
Doorziet.
Voorziet.
Vasthoudt.
En zeker weet.

Zeker weten.
Vast en zeker.
Voorbij geloven.
Voorbij aanschouwen.

Ook al zie ik het niet.
Nog niet.
Niet helemaal.
Helemaal niet.
Juist niet.

Daarom.
Blijf ik kijken.
Hardnekkig.
Ogen open, prikkend in het donker.

Daarom.
Strooi ik met woorden.
Verzamel ik herinneringen.
Schep ik dromen.
Put ik uit visioenen.
Richt ik beelden op.

Ontsteek ik lichtjes.
Stook vuurtjes op.
Blaas naar vlammetjes.
Jaag op sterren.
Rakel gedichtjes op.
Beeld dageraden uit.
Struikel naar de horizon.
Schuif gordijntjes weg.
Leg zonsondergangen vast.
Blaas nachten wakker.
Jaag vergezichten na.
Breek schuilkelders open.
Til tegels op.

Zolang het dag is, is er leven.
Zolang er licht is, is er hoop.
En zelfs dan, daarna, smeult het nog lang na.
Van hoop en verwachting.
Duizelt het van luchtige versjes van verlangen.
Mag je het verleden koesteren.
Je handen warmen aan het vuur dat al lang is gedoofd.
Mijmeren over herinneringen.

Reik naar het licht.
Roep het maar aan.
Hou het maar vast.
Raak het maar aan.
Zing het maar uit.
Laat het maar gaan.
Geef het maar over.

Deel het uit.
Vat vlam.
Vol vuur.
Voortaan.
Hou vol.
Leef.
Geef licht.
Altijd.



*** Met dit blogbericht doe ik mee aan de #Bloghop van @ChrWebloggers, deze maand met als thema 'Licht', bedacht door Johanneke Paggenmarsch van Waardevol en Uniek.***

Geen opmerkingen:

Een reactie posten